
رحمان بابا
د قافیه د حروفو له لحاظه
الف
شماره 1: ګوره هسې کردګار دی رب زما
شماره 2: که صورت د محمد نه وی پيدا
شماره 3: دوباره دې راتله نشته په دنيا
شماره 4: هيڅ ثابته نه کړه چا د دې دنيا وفا
شماره 5: چې دوې ښځې وي د چا
شماره 6: ښه ده ښه ده دا دنيا
شماره 7: راشه مه کوه له چا سره جفا
شماره 8: ته چې ما ته وايې چې په څه کوې ژړا
شماره 9: عالمان دي روښنايي د دې دنيا
شماره 10: که خپل زړه غواړې له چا
شماره 11: دا دنيا ده بې وفا
شماره 12: په ښادي ښاد شوی نه يم د هیچا
شماره 13: بادشاهي لري هر يو غلام د ستا
شماره 14: هر چې وويني په سترګو روی د ستا
شماره 15: هر چې ستا کوڅه ما وا کا
شماره 16: چې اميد په عمارت د دې دنيا کا
شماره 17: هغه ژوی چې مين وي څه به خوب کا
شماره 18: چې په سترګو کې يې خاوري څه به خوب کا
شماره 19: هغه ژوی چې بې خدايه محبت کا
شماره 20: اورنګ زېب چې ارايش د تخت و تاج کا
شماره 21: اورنګ زېب چې ارايش د تخت و تاج کا
شماره 22: د بې دردو همدمي به دې بې درد کا
شماره 23: که په ګنج د شاهي فخر شهر يار کا
شماره 24: ورځ چې بده شي عاقل و دانا څه کا
شماره 25: زما اوښکې چې دا هسې شست و شو کا
شماره 26: څو يو ځله يې تاراج په جفا نه کا
شماره 27: څو يو ځله يې تاراج په جفا نه کا
شماره 28: زړه مې بې له خپل نګاره ارام نه کا
شماره 29: چې اميد په عمارت د دې جهان کا
شماره 30: عاشقان د ناصحانو وينا نه کا
شماره 31: که سړی د خپلې پوهې تقصير نه کا
شماره 32: تر حد تېره شوه په يار پسې ژړا زما
شماره 33: سل ځله که وخوري ناصحان ځيګر زما
شماره 34: هسې ياد يې همېشه مدام زما
شماره 35: چې هر چا لیدلی نه وي يار زما
شماره 36: سر زما سامان زما زار شه تر جانان زما
شماره 37: ستا په څېر نه دي خوبان ليدلي ما
شماره 38: چې واده يې کا په ډول او په سرنا
شماره 39: چې يې نقش په زړه خيال شي د اشنا
شماره 40: که ماښام تر ستوني ښکته کړې حلوا
شماره 41: دل و دين مې هغې ترکې کړ رها
شماره 42: که مين يې په خپل يار باندې رښتيا
شماره 43: عاشقي مې يې په زړه وکړ ګذر بيا
شماره 44: هغو بيا موند سعادت په دا دنيا
شماره 45: هوښيار مه ګڼه هوښيار د دې دنيا
شماره 46: خوی که په دا شان وي دل ازار ستا
ب
ټ
ث
ج
شماره 1: چې برهم کا عاشقي د چا مزاج
څ
چ
خ
د
ذ
ډ
شماره 1: چې مې يار وليد په سيمه د اغيار ګډ
ژ
ږ
س
ش
ښ
ص
ض
ع
شماره 1: په تندي چې اتش مدام شمع
غ
شماره 1: هر يو ګل د ستا د باغ روشن تر دی تر چراغ
ف
شماره 1: اورنګ زيب او شاه جهان غوندې اشراف
ک
ګ
شماره 1: زغره واغونده مالا وتړه په جنګ
ل
م
شماره 1: په لېمه کې مې مدام
شماره 2: که مې ونمانځي ساقي په يوه جام
شماره 3: و محمود و ته نظر کوه مدام
شماره 4: د هجران له ډېره غمه ولې نه مرم
شماره 5: که په سر د هغه يار له لاسه سنګ خورم
شماره 6: سر مې په کار نه دی چې يې ستا تر سر قربان کړم
شماره 7: زه دا هسې ديوانه او مجنون چا کړم
شماره 8: صبح و شام مې لاس نېولی دی دعا کړم
شماره 9: دا ستا درد به په هزار درمان ور نه کړم
شماره 10: دا يو څرنګه ژوندون دی نه پوهېږم
شماره 11: بيا دې نوي شراب څښلي دي پوهېږم
شماره 12: چې له مرګه بې پروا يې په هر دم
شماره 13: څو به صبر په جفا د يار کوم
شماره 14: په يوه غمزه د سترګو يې فنا شوم
شماره 15: تر هغه حده به هورته بد سړی شوم
شماره 16: په ښه خوی له بدخواهانو بې پروا يم
شماره 17: زه له دې جهانه تلونی په شتاب يم
شماره 18: زه له دې جهانه تلونی په شتاب يم
شماره 19: که هزار ځله نږدې د زړه په ياد يم
شماره 20: زه د يار په درد وغم کې غرقاب خوښ يم
شماره 21: زه د يار په درد وغم کې غرقاب خوښ يم
شماره 22: زه د يار په درد وغم کې غرقاب خوښ يم
ن
شماره 1: هسې تېز درومي دوران
شماره 2: دنيادار د دنيا کار کا زه د دين
شماره 3: چرته د يار شونډي چرته غم د دل و جان
شماره 4: که پخوا تر اشنايۍ وي بيلتون
شماره 5: که ترې واوښته شاهان و سلطانان
شماره 6: فراموش مې کړ د ستا په مينه ځان
شماره 7: ته چې هسې ګاه يې ترش ګاه يې خندان
شماره 8: څو به شميرم زه غمونه د هجران
شماره 9: ورکه عاشقي شه هم يې نوم هم يې نشان
شماره 10: خان سلطان د دې جهان
شماره 11: ډېر ياران وو د ګل خان و جمال خان
ڼ
و
ه
شماره 1: د دلبرو په درګاه
شماره 2: چې يې وليده ستا حسن بې حسابه
شماره 3: ته شها يې شکر لبه
شماره 4: ته شها يې شکر لبه
شماره 5: ته شها يې شکر لبه
شماره 6: په هر زره چې د يار مينه شي غالبه
شماره 7: ورځ دې تيره په شومي کړه شپه له خوابه
شماره 8: په ورځ ناست يې بې مطلبه
شماره 9: تا چې په دا تورو سترګو وکاته و ما ته
شماره 10: که د عقل څه اثر لرې و سر ته
شماره 11: که د عقل څه اثر لرې و سر ته
شماره 12: که د عقل څه اثر لرې و سر ته
شماره 13: چې نظر کړم د خوبانو و رخسار ته
شماره 14: ستا په مخ کې چې حساب د جمال نشته
شماره 15: مخ ته دي نمر وايم زلفې تار تار نشته
شماره 16: تا خو زده زما د زړه له احتياجه
شماره 17: چې خبر شوم د ساقي د جام له راحه
شماره 18: چې خبر شوم د ساقي د جام له راحه
شماره 19: ولې تللی يې له ما مدام په څه؟
شماره 20: ولې نه ګورې و ما ته سم په څه؟
شماره 21: که څه وايم له هجرانه وايم څه؟
شماره 22: څه شو که خاموش يم ستا د عشق له اه سرده
شماره 23: که زما مينه په تا ده خطا نه ده
شماره 24: له اغيار سره خندا څه پکار نه ده
شماره 25: ګوره بيا به څوک ادا کا په زړه غونډه
شماره 26: ستا په عشق کې هسې خلاص يم له شعوره
شماره 27: زه عار نه لرم په عشق کې له پيغوره
شماره 28: ما چې جور و جفا بيا مونده له ياره
شماره 29: نه رسېږي ستا و حسن و ته حوره
شماره 30: چې په وقت د ځکندن وکاږې ږيره
شماره 31: وقت د نوبهار دی زه جدا له خپله ياره
شماره 32: خود به وارن شې د دنيا بازاره تاړه
شماره 33: کله په نمر سوزې کله رېږدې په ساړه
شماره 34: چې غرقاب شي تور مژګان په غم د زړه
شماره 35: ساقي پورته شه د ميو جام تيار کړه
شماره 36: ساقي پورته شه د ميو جام تيار کړه
شماره 37: ساقي پورته شه د ميو جام تيار کړه
شماره 38: باړه وتړه هاله کښت و زراعت کړه
شماره 39: چې مې مينه خدای په تا باندې پيدا کړه
شماره 40: نه يم خوښ د سرو ګلونو په سايا زه
شماره 41: اې زما د زړه ارامه راشه راشه
شماره 42: اې زما د زړه ارامه راشه راشه
شماره 43: اې زما د زړه ارامه راشه راشه
شماره 44: بيا مې زړه د تورو زلفو مسخر شه
شماره 45: په دوران مې هسې رنګ دلبر پيدا شه
شماره 46: هيڅ مې نه زده نه پوهېږم دا څه پير شه
شماره 47: چې نصيب يې سينه چاکه زړه افګار شه
شماره 48: که په عقل پسې لاړم پکار نه شه
شماره 49: چې له سترګو مې خوناب د زړه عيان شه
شماره 50: په دنيا کې له دنيا ګوښه کنار شه
شماره 51: پاڅه يو ځله سيراب د عشق په جام شه
شماره 52: د دنيا د سود دپاره غمګين مه شه
شماره 53: په اميد د اينده و زړه ور مه شه
شماره 54: ته ناحق په ما کينه کړې کينه ناکه
شماره 55: ګېډه وتړه په پړي سره کلکه
شماره 56: چې خېمه يې د سيلاب په مخ شوه لکه
شماره 57: که په هجر کې څوک ما پوښتي له حاله
شماره 58: څو تر مينځ ورانه نه کړې د تن پوله
شماره 59: خبر نه يم چې يې راوستم له کومه
شماره 60: اعتماد به په دنيا کوې تر کومه
شماره 61: ډېر عمر مې تير کړ بيهوده په زمانه
شماره 62: که ستا خپله سيه وريي نه وي دښمنه
شماره 63: که له مخه يوه خوا کا حجابونه
شماره 64: را کوي د بې دردۍ پيغورونه
شماره 65: په خاطر مې غلبه شوه ستا غمونه
شماره 66: ژوندي کاندي د دنيا کاروبارونه
شماره 67: دريغه وليدي يو ځل هغه مخونه
شماره 68: ما وې زه به نه کړم په خوبانو باندې مينه
شماره 69: يادوې په خوله مکه او مدينه
شماره 70: بيا دې مخ دی جار وتلی څه بلا شوه
شماره 71: بيا دې مخ دی جار وتلی څه بلا شوه
شماره 72: چې په نور څه پورې زره تړې بې خدايه
شماره 73: په حالت د عاشقانو نظر بويه
شماره 74: که څوک لاس له سوده وکاږي زيان نشته
شماره 75: که څوک لاس له سوده وکاږي زيان نشته
شماره 76: هسې زه يم ياره ستا په غم تازه
شماره 77: هسې زه يم ياره ستا په غم تازه
شماره 78: هسې زه يم ياره ستا په غم تازه
شماره 79: ستا په عشق کې دروغژن يم سر تر سره
شماره 80: هغه يار چې ښايسته دی تر افتابه
شماره 81: ستا جفا د حد په هورته ده صنمه
ی
شماره 1: زړه مې ورکړ و خودرای
شماره 2: زړه مې ورکړ و خودرای
شماره 3: دا چې مست په ميو راغی يار د چا دی
شماره 4: غواصان که ګوهر غواړي ګوهر دا دی
شماره 5: غواصان که ګوهر غواړي ګوهر دا دی
شماره 6: هسې رنګ نعمت راکړی خدای و ما دی
شماره 7: يو يو داغ په ټټر ايښې د هر چا دی
شماره 8: يو يو داغ په ټټر ايښې د هر چا دی
شماره 9: د ساقي په لاس کې جام د می ناب دی
شماره 10: هغه زړه چې ستا د عشق په اور کباب دی
شماره 11: چتر سنګ و تر اهنه يې زړه سخت دی
شماره 12: هغه زړه چې ستا د عشق په اور کباب دی
شماره 13: که يې مهر و محبت که يې عناد دی
شماره 14: که يې مهر و محبت که يې عناد دی
شماره 15: ستا له لاسه په ما جور دی که داد دی
شماره 16: ستا له لاسه په ما جور دی که داد دی
شماره 17: که يې مهر و محبت که يې عناد دی
شماره 18: که يې مهر و محبت که يې عناد دی
شماره 19: په خاطر باندې مې ستا د غم غبار دی
شماره 20: په خاطر باندې مې ستا د غم غبار دی
شماره 21: کميني يو نادر کار دی
شماره 22: کميني يو نادر کار دی
شماره 23: دنيا دار که مستغني په سيم و زر دی
شماره 24: دنيا دار که مستغني په سيم و زر دی
شماره 25: ستا له غمه مې په سر کې هسې شور دی
شماره 26: چې د څنګه مې دلبر په لاس کې جام دی
شماره 27: چې د څنګه مې دلبر په لاس کې جام دی
شماره 28: چې د څنګه مې دلبر په لاس کې جام دی
شماره 29: ما د ستا لمن ته اچولی دا خپل ځان دی
شماره 30: ما د ستا لمن ته اچولی دا خپل ځان دی
شماره 31: زړه مې ستا په فکر ذکر ګلستان دی
شماره 32: په دنيا کې که څه کار دی خو د دين دی
شماره 33: د عاشق نظر په خورد و په خواب نه دی
شماره 34: هغه يار چې بې وفا دی څه يار نه دی
شماره 35: هغه يار چې بې وفا دی څه يار نه دی
شماره 36: هر نګار چې بې وفا دی نګار نه دی
شماره 37: د عشق زخم څه د زخم په شان نه دی
شماره 38: که مطلب و مدعی د سړي خدای دی
شماره 39: په ظاهر صورت چې ستا د در ګدای دی
شماره 40: که د خلقو و نظر ته ادمي دی
شماره 41: خدايه مه کړه نا اميد هغه وګړی
شماره 42: د اشنا له لاسه ناست يم په زړه ستړی
شماره 43: وقت د عيش و طرب تېر شه خزان راغی
شماره 44: چې وصال د خپل جانان مې دی موندلی
شماره 45: هسې ډوب يم ستا د غم په درياب تللی
شماره 46: کاشکې زه خاورې ايرې د ستا د در وی
شماره 47: ورک شه ورک شه بدکردار و بد سړی
شماره 48: چې دارو د درد و غم دی هغه می
شماره 49: چې دارو د درد و غم دی هغه می
شماره 50: که له ډېره غمه دم د چا ختی
شماره 51: په نامه د هغه خدای مې دا بيان دی
ي
شماره 1: زلفې دې له ډېري درازۍ پای تر سر دي
شماره 2: زلفې دې له ډېري درازۍ پای تر سر دي
شماره 3: دواړه سترګې مې کږې د ستا په لور دي
شماره 4: که دلدار په دلدارۍ زما قدم ږدي
شماره 5: د دنيا کارونه واړه غولول دي
شماره 6: سپين رخسار و مشکين خال وبله صنم دي
شماره 7: ستا د عشق حرفونه تور نه دي ګلګون دي
شماره 8: مخ د يار شمس و قمر درې واړه يو دي
شماره 9: چې دا هسې لاس په لاس دنيا پريښو دي
شماره 10: دا ژوندي چې معلومېږي واړه مړه دي
شماره 11: زه بلبل ستا د وصال يم بوستان څه دي
شماره 12: عاشقان دې په اور سوي دي که نه دي
شماره 13: خښ مې ستا د بڼو غشي په سينه دي
شماره 14: چا چې کړي و دنيا و ته اسرې دي
شماره 15: ستا د تورو سترګو په ياداشت مې اوښې اوري
شماره 16: نمر سپوږمی که ستا له حسنه نه شرمېږي
شماره 17: صبحدم چې هغه يار را باندې راشي
شماره 18: تبسم مې د وګړي په روزګار شي
شماره 19: کر د ګلو کره چې سيمه دې ګلزار شي
شماره 20: هر وګړی چې منصور غوندې په دار شي
شماره 21: چې شهيد د تورو سترګو په خنجر شي
شماره 22: چې غبار د ستا د لارې په خوا ورشي
شماره 23: که مې غم د درست جهان تر زړ ه چا تير شي
شماره 24: که د سرو زرو سړي وي خو چې مړ شي
شماره 25: هر چې ستا په زنخدان کې يې منزل شي
شماره 26: که د زړه په وينو رنګ د چا ګوګل شي
شماره 27: که سل ځله هم کنار و هم بغل شي
شماره 28: هغه زړه چې خدای روښان کا جام د جم شي
شماره 29: د عاشق بې خپله ياره قرار نه شي
شماره 30: د عاشق بې خپله ياره قرار نه شي
شماره 31: چې مجنون غوندې يو موټی استخوان شي
شماره 32: د سکوت په تيغ چې ژبه بريده شي
شماره 33: چې سړی له بله بد وايي بد ګوی شي
شماره 34: بد لوی په دني دين و ايمان ولي؟
شماره 35: چا چې نمري وي په خپلو وينو وللي
شماره 36: تل دې ستا خواب الودو سترګو خواب وي
شماره 37: د هغو چې ځبله مهر و محبت وي
شماره 38: د هغې بنا چې نوم محنت اباد وي
شماره 39: په دنيا کې که هر څو وبله پيوند وي
شماره 40: که د درستې دنيا غم مې پر سر بار وي
شماره 41: له هغو سره به څه فکر د يار وي
شماره 42: که د ستا د خاطر مينه په اغيار وي
شماره 43: د وصال په هوا والوتي مرغه شوي
شماره 44: چې په مخ باندې د اوښو يو رقم وي
شماره 45: چې د ستا د عاشقۍ په تېغ شهيد شي
شماره 46: چې پخته شي اشنايي
شماره 47: هر چې کښت يې په باران و په سيلاب وي
شماره 48: هغه دم چې زړه ملال شي
ې
شماره 1: غم دې هسې غلبه شه پا ما باندې
شماره 2: ته په هره ګړۍ غم د سيم و زر خورې
شماره 3: غم خواري دا هسې چرې وي غم خورې
شماره 4: په هر ځای چې ستا ثنا شي ښيوه ګړې
شماره 5: تر ابدي ورځي پورې به جفا کړې
شماره 6: په پيرۍ کې چې هوس د می ناب کړې
شماره 7: په پيرۍ کې چې هوس د می ناب کړې
شماره 8: که نظر په ماتو ګوډو د روزګار کړې
شماره 9: چې مدام د بل و عيب و ته نظر کړې
شماره 10: ما په تا پسې دا سپينې جامې رنګ کړې
شماره 11: خدايه زړه د رقيب نرم په احسان کړې
شماره 12: تا چې مخ د پرۍ سترګې د اهو کړې
شماره 13: که د عشق شکري تيري تر ګلو کړې
شماره 14: ولې ولې و عاشق ته نظر نه کړې
شماره 15: و خوبانو و ته ولي نظر نه کړې
شماره 16: و خوبانو و ته ولي نظر نه کړې
شماره 17: له دې کټه له پوزي خو به ولاړ شې
شماره 18: اشنايۍ توره بلا ده اشنا مه شې
شماره 19: ته چې خپله بي عقلي هوښياري بولې
شماره 20: ما چې سترګې و ګلرخ ته واړه ولې
شماره 21: په نور څه پسې بې خدايه ژاړې ولې؟
شماره 22: زه د ستا له غمه ژاړم واړه وينې
شماره 23: ډېرې خولې زما په ياد شکر خورې شوې
شماره 24: ته چې ما ته وايې چې په چا باندې شيدا يې
شماره 25: خو زما په ورميږه ماتول شير يې
شماره 26: په يوه ذره به وږی يا به موړ يې
شماره 27: هسې بې له ياره زه يم په جهان کښې
شماره 28: زړه مې بايلو ستا په مينه محبت کښې
شماره 29: مدام ناست يم وچ ګوګل سترګې په نم کښې
شماره 30: مغرور مه اوسه د عشق په کاروبار کښې
شماره 31: هسې خوښ يم ستا د در په خاکستارۍ کښې
شماره 32: زړه مې ډوب ډوب کېږي ستا د غم په غلبلو کښې
شماره 33: د بلبل له حاله زده کره په خزان کښې
شماره 34: ستا د مينې ګوهر نشته په هر اب کښې
شماره 35: ښايسته مخ وي تور کودی شي په پيرۍ کښې
شماره 36: په ځوانۍ کې بد دماغه بدګمان يې
ئ
ۍ
ر
شماره 1: بيا به څه که هسې يار ظلم جور په ما خوار
شماره 2: دا واعظ چې وعظ کا په منبر بر
شماره 3: په بزرګۍ د هغه پاک پروردګار
شماره 4: هومره اوښکې مې بهېږي په رخسار
شماره 5: چې دې زړه پورې تړلی استوار
شماره 6: څو جفا قبوله نه کړې د اغيار
شماره 7: څوک دې راکاندي قسم په کردګار
شماره 8: دغه يار دی دا اغيار
شماره 9: هر چې نه وي خوار و زار
شماره 10: دا څه مخ دی منور
شماره 11: تل به نه وي شګفته ګلزار د عمر
شماره 12: زه تېر شوی يم تر سر
شماره 13: پورته بدر راښکاره شو ښکته نمر
شماره 14: هسې تله کاندي و ګور ته ياران ژر ژر
شماره 15: چې په زور ورسره نه يې برابر
شماره 16: که د عشق لاره اغزنه ده هر ګور
شماره 17: پس له مرګه که څوک ارت غواړي خپل ګور
شماره 18: په نظر د بې بصر