که د عشق لاره اغزنه ده هر ګور

د عاشق په پښو څپلۍ دي د اور

که ديدن د ګلعذار په انتظار شي

زما سترګي دي شبنم غوندې څلور

تېغ د اوسپنې محتاج د اب دی

قرب وحلم يو په سل دي زيات تر زور

له لويۍ له سرکښۍ زما توبه ده

خدای څوک مه کړه د اسمان په څېر نسکور

خدای زده څه سودا به پېښه په بازار شي

د بازار خبرې نه شي په خپل کور

دا همه واړه عاشق لره پيدا شوه

که تهمت که ملامت دی که پېغور

جفا جور ناز و کبر د خوبانو

ما په ځان دي قبول کړي لکه پور

راحت بې رحمته نه دی چا موندلی

غم ښادي دي د دې دهر خوار او ورور

رحمان هسې په خپل يار پسې غوڅ غوڅ يم

لکه غوڅ په خپل اولاد وي پلار او مور