ټپې
شماره 1: جانان په هيڅ نه رضا کيږي
شماره 2: نن مې هغه ټپه یادیږي
شماره 3: په زنګانه راته سر کېږده
شماره 4: په نیمه شپه ټپه راوکړه
شماره 5: د غم قلم، د غم کاغذ دی
شماره 6: دا اخري مسرۍ مې واوره
شماره 7: دا اخري مسره دې دا وي
شماره 8: قلم په لاس وخت، مازدیګر دی
شماره 9: دوه درې مسرۍ سړي ته بس دي
شماره 10: د دې مسرۍ ځواب مې راکړه
شماره 11: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی
شماره 12: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی
شماره 13: د دې مسرۍ ځواب دې دا دی
شماره 14: زړګی زما زخمي زخمي دی
شماره 15: د دې مسرۍ ځواب مې راکړه
شماره 16: د دې ټيکۍ ځواب مې راکړه
شماره 17: په زنګانه راته سر کېږده
شماره 18: راته ښکاريږي امن راغی
شماره 19: په نيمه شپه يې چيلم ډک دی
شماره 20: دا ستا په خوله سندرې خوند کړي
شماره 21: نیمه شپه وه په خوب ویده وم
شماره 22: نجونو راځئ چې لنډۍ پرېږدو
شماره 23: لنډۍ دي ډېرې څو به یې وایم
شماره 24: لنډۍ به وار په وار سره وایو
شماره 25: راځئ راځئ چې لنډۍ وايو
شماره 26: راځئ راځئ چې لنډۍ پرېږدو
شماره 27: راځه په دې ځای کې یې پرېږده
شماره 28: لنډۍ کوم، اشرفۍ نه اخلم
شماره 29: راځئ راځئ چې لنډۍ پرېږدو
شماره 30: لنډۍ به لنډې لنډې وايم
شماره 31: قلم په لاس غمونه کاږم
شماره 32: راشه دا نوې ټپه واوره
شماره 33: يوه د سوز ټپه به وکړم
شماره 34: زما د لنډيو وخت تمام شو
شماره 35: د لوپټې پلو یې وسو
شماره 36: ټپې خو وار په وار مزه کړي
شماره 37: د چم ګاونډ خلک ګواه دي
شماره 38: زه که خپه يم که خوشحاله
شماره 39: زما مثال د ملالۍ دی
شماره 40: د رغېدو تمه مې نشته
شماره 41: د ټپو/ټيکو وار راسره کېږده
شماره 42: په نیمه شپه کې یار رایاد شو
شماره 43: ښکاره دې نوم اخیستی نه شم
شماره 44: جینۍ وړه ده، نه پوهيږي
شماره 45: د ټپې وار درباندې راغی
شماره 46: ټپې مې ډېرې درته وکړې
شماره 47: زه دردېدلې ټپې وايم
شماره 48: د زړه له درده ټپې کومه
شماره 49: د زړه له درده ټپې وايمه
شماره 50: دا محترمه پېغله څوک ده
شماره 51: اتڼ په نورو ژڼو تود دی
شماره 52: په نیمه شپه دې ټپې وکړې
شماره 53: ما سره سمه سيالي مه کړه
شماره 54: ټيکۍ په وار راسره وایه
شماره 55: ټيکۍ کوه او بیا یې لیکه
شماره 56: ټيکۍ مې ډېرې درته وکړې
شماره 57: زه په مَېن سړي پوهېږم
شماره 58: د دروازې به دې ملنګ شم
شماره 59: صبر کوه، خدای به مې درکړي
شماره 60: صبر په هر څه کې پکار دی
شماره 61: صبر په هر څه کې په کار دی
شماره 62: طالبه خدای کې به مُلا شې
شماره 63: تر کلا دوې ګوتې سر لوړ کا
شماره 64: يو سر راپورته کړه کتاب نه
شماره 65: یو ګل په لاس درته ولاړه
شماره 66: سر کړه راپورته له کتابه
شماره 67: کاغذ په لاس قلم په ګوتو
شماره 68: ستا دې قسم په ذوالجلال وي
شماره 69: ستا دې قسم په ذوالجلال وي
شماره 70: زما دې قسم په ذوالجلال وي
شماره 71: ورځه ورځه تر دکن تېر شې
شماره 72: د کلي منځ کې به نارې کړم
شماره 73: زما او ستا لېونۍ مينه
شماره 74: اول مې خدای اسره بيا ته وې
شماره 75: غمازه غبرګ زامن دې ومره
شماره 76: زما له هيچا ګيله نشته
شماره 77: یو مې کتاب زړګوټی خوړين کړ
شماره 78: حجره شته، طالب يې نشته
شماره 79: په طالبانو دې اور بل شي
شماره 80: جانان به لرې له ما نه ځي
شماره 81: که ګرمه يم ناګاره نه يم
شماره 82: يار مې پخپله ما رخصت کړ
شماره 83: سپوږمۍ په منځ د آسمان راغله
شماره 84: نن مې جانان ليدلی نه دی
شماره 85: عالمه ما ته دعا وکړه
شماره 86: باغ ته دې تله مناسب نه دي
شماره 87: نجلۍ د باغ و لور ته ولاړه
شماره 88: په باغ کې مه وله ډبرې
شماره 89: ولې دې بد راسره وکړل
شماره 90: اول ياري دې په زاري وه
شماره 91: جانان دې بد کړي، زما دې ښه وي
شماره 92: جانان که بد کړي، زه به ښه کړم
شماره 93: جانانه راشه چې پخلا شو
شماره 94: په باغ کې مه ګرځه دلبره
شماره 95: یو مې له اصله رنګ ژېړی دی
شماره 96: ګل د ګلاب، بوی د سنځلې
شماره 97: په ګل ګلاب دې وويشتمه
شماره 98: په پت کې تور مسلی ښه دی
شماره 99: باغ دې د زاغ په حواله شي
شماره 100: توتي به خدای په ګلو موړ کړي
شماره 101: اصل ګل د ګلاب ګل دی
شماره 102: تبۍ راواخلئ مخ راتور کړئ
شماره 103: صبر به کړم ښېرا به نه کړم
شماره 104: صبر و خوراک، خوب و ارام مې
شماره 105: اشنا په داسې لمبو وسوم
شماره 106: بېلتانه وسوم، غیر/غم ايرې کړم
شماره 107: زړه مې له تورو وينو ډک دی
شماره 108: نم مې له سترګو نه بهېږي
شماره 109: سترګې دې زړه ته رانزدې کړه
شماره 110: بېلتون خنجر و د پولادو
شماره 111: خلک به وايي لېونۍ ده
شماره 112: په څه ناپوه طبیب مې مخ شو
شماره 113: طبیبه پوه نه يې ولاړ شه
شماره 114: که د جهان طبيبان راشي
شماره 115: د طالبانو مير به يار کړم
شماره 116: د طالبانو ياري مه کړه
شماره 117: طالبان راغلل ډلې ډلې
شماره 118: یار مې طالب له وروسته راغی
شماره 119: په سپېره بد مه وايه مورې
شماره 120: جانانه راشه ځان اوبه کړه
شماره 121: اوربل مې جګ کړه، خال مې ګوره
شماره 122: په اولنو سترګو مې ګوره
شماره 123: د پېغلې خوله د جنت ور دی
شماره 124: مخ دې فقط شکل رابع دی
شماره 125: په تصور کې مې زړه شين دی
شماره 126: د تصور تصویر مې مات شو
شماره 127: طالبان مه کړې مَېن خدايه
شماره 128: چېرې چې علم حاصليږي
شماره 129: سپوږمۍ په سر د اسمان راغله
شماره 130: اشنا راشه چې پخلا شو
شماره 131: جانانه داسې خو څوک نه کړي
شماره 132: يار راولاړ شه بیا راجار شه
شماره 133: ستا په دیدن به مړه نه شم
شماره 134: دیدن د بادو پېمانه ده
شماره 135: څراغه بلې لمبې وکړه
شماره 136: څه وشو که اوس سره جدا شو
شماره 137: ستا د قامت په تخیل کې
شماره 138: ستا د شين خال په تصور کې
شماره 139: ستا د خالونو له حسرته
شماره 140: زما همزولي ملایان شول
شماره 141: سلام عليک زه درنه لاړم
شماره 142: په ژړا مه راپسې ژاړه
شماره 143: ستا پر جفا نه يم چې ژاړم
شماره 144: ستا پر جفا نه يم چې ژاړم
شماره 145: نن خو به کاڼي بوټي ژاړي
شماره 146: په اشنايي دې نازېدمه
شماره 147: جانانه ځه په مخ دې ښه شه
شماره 148: اشنا مې لاړو اسماني شو
شماره 149: اول به کله کله غم و
شماره 150: بېلتونه څنګه دې جلا کړو
شماره 151: که زه خبره په بېلتوان وای
شماره 152: اسمان ته لار د ختو نشته
شماره 153: ما ته مه قهرېږه مورې
شماره 154: اوس به د کوم جوماتڅراغ يې
شماره 155: شپه د جمعې، وخت د ماښام دی
شماره 156: شفق يې مه بولئ عالمه
شماره 157: پرون لا دا مهال دلې و
شماره 158: پرون لا دا مهال دلې وې
شماره 159: پر زړه مې ليک د اشنا نوم دی
شماره 160: زړه ته که سل تسلي ورکړم
شماره 161: د لېونو کانه راوشوه
شماره 162: د لېونو کانه راوشوه
شماره 163: د لېونۍ ارمان پوره شو
شماره 164: زیارته تا لره درځمه
شماره 165: زیارت کوم نه رارسيږي
شماره 166: زیارت کوم نه رارسيږي
شماره 167: زیارت و تا ته نه رسیږي
شماره 168: زیارت و هر چا ته رسيږي
شماره 169: زما دې ټول عمر په دار کړ
شماره 170: که دې خندلي راته نه وای
شماره 171: که دې خندلي راته نه وای
شماره 172: که دې خندلي راته نه وای
شماره 173: زما د علم تاوان راکړه
شماره 174: که مې خندلي درته نه وای
شماره 175: ته دې د علم تاوان واخله
شماره 176: طالبان واړه مُلایان شول
شماره 177: دا ستا د علم نصيب نشته
شماره 178: که زما د علم نصیب نشته
شماره 179: علم دریاب، طالب اوباز دی
شماره 180: په زیارتو دې، وا خاونده!
شماره 181: زړه مې هلک شو راته ژاړي
شماره 182: سپوږمۍ تا وکړه سيلونه
شماره 183: سپينې سپوږمۍ تر تا ځارېږم
شماره 184: سپينې سپوږمۍ حال راته وايه
شماره 185: ستا دې قسم وي خوبه راشه
شماره 186: خلک په ټوله شپه کې خوب کړي
شماره 187: زما جانان دې دورې بند کړ
شماره 188: کاغذه ورشه په تعظيم شه
شماره 189: قلم په لاس غمونه کاږم
شماره 190: دا ستا به هېر که به دې ياد يم
شماره 191: څوک چې د چا د چينې ګل شي
شماره 192: کاغذه ورشه ورته وايه
شماره 193: کاغذ چې لولې ورته ژاړه
شماره 194: سلام سلام دی خپله ياره
شماره 195: سلام په سرو شونډو قبلیږي
شماره 196: قسم په خدای باور پرې وکړه
شماره 197: ستا دې قسم په ذوالجلال وي
شماره 198: جانانه ولوله، مُلا شه
شماره 199: زړه مې دا ستا خبرې غواړي
شماره 200: راشه زما د سينې ګل شه
شماره 201: زه به دا ستا د سينې ګل وای
شماره 202: د مسافرو ازار مه وړه
شماره 203: دنيا د سود په لور کږه ده
شماره 204: ګل له بلبل سره ښاييږي
شماره 205: څله مې توره توره بولې
شماره 206: په تورو بد مه وايه ياره/مورې
شماره 207: په تورو بد مه وايه ياره/مورې
شماره 208: که توره یم تا به رنځور کړم
شماره 209: که توره یم، تا به رنځور کړم
شماره 210: په بام ولاړه يم زنګېږم
شماره 211: باده پر باد مې سلام وايه
شماره 212: ما به و يار ته کاغذ ورکړای
شماره 213: باده د خدای روی مې دروړی
شماره 214: بېلتون په هر چا مېلمه کيږي
شماره 215: بېلتونه بس دی ظلم مه کړه
شماره 216: زما جانان دې دورې بند کړ
شماره 217: سلام ــ سلام جانه سلام دی
شماره 218: سلام دې راغی ته را نه غلې
شماره 219: قلم په لاس غمونه کاږم
شماره 220: سترګې مې ستا په لور کږې شوې
شماره 221: ستا په دیدن پسې جانانه
شماره 222: تر تا دې غم لا وفادار دی
شماره 223: چې را په یاد مې شې جانانه
شماره 224: اسمان ته وګوره چې شين دی
شماره 225: کاغذ د زړه په وينو ليک شو
شماره 226: کاغذه بخت دې مبارک شه
شماره 227: تر ما لا ته ښه يې کاغذه
شماره 228: طالبه بس دی ژړا مه کړه
شماره 229: کتابه ژر ژر تمامېږه
شماره 230: باد نن د پاسه، که د ښکې دی
شماره 231: په ګورستان کې به نارې کړم
شماره 232: زه په ارمان له دنيا لاړم
شماره 233: سترګې يې مه پټوئ خلکو
شماره 234: نصيبه وسوځې، ايرې شې
شماره 235: قلمه مات شې، بخته واووړې
شماره 236: ښېرې ازار به ورته وکړم
شماره 237: ته دې پکول په ټنډه کېږده
شماره 238: ګلان له خاورو پيدا کيږي
شماره 239: پل صراط به ورته نيسم
شماره 240: ما وېل له غمه به دې ومرم
شماره 241: ما ته قلم مشواڼۍ راوړئ
شماره 242: په يار مې سپين کفن غوړيږي
شماره 243: قبر خو سل ګزه کوهی دی
شماره 244: په تورو خاورو زما سلام دی
شماره 245: په ګورستان مې دې سلام وي
شماره 246: ولې به نه ورپسې مرمه
شماره 247: عالمه يو تر بل ځارېږئ
شماره 248: چې د اټک په پل تیریږي
شماره 249: خدای دې په علم برکت کړه
شماره 250: ډوډۍ مې وخوړه مړه شوم
شماره 251: زړګی مې داسې راته وايي
شماره 252: کتاب تمام، طالب روان شو
شماره 253: زه به د فقهې طالب یار کړم
شماره 254: زمونږ د باغ مالیاري واخله
شماره 255: سپينو پايڅو دې لېونی کړم
شماره 256: کتاب مې کوت جانان رایاد شو
شماره 257: کتابه ژر ژر تمامېږه
شماره 258: که له بکوا نه راتېر شوې
شماره 259: مورې راپاڅه لاټين بل کړه
شماره 260: ما ښاماران له غاړې تاو کړل
شماره 261: ستا له یارۍ نه به وا نه وړم
شماره 262: ښایست په ما باندې تمام و
شماره 263: د حُسن ټول دوران دې تېر شو
شماره 264: خال خو دې ما وران کړی نه دی
شماره 265: خال په پلو کله ورانيږي
شماره 266: جینۍ یاري راسره وکړه
شماره 267: مينې دې دومره لېونی کړم
شماره 268: هلکه دا څه او څه وايې
شماره 269: الله دې داسې لېونی کړه
شماره 270: جینۍ يوه خبره واوره
شماره 271: مور به مې خاورې تا ته درکړي
شماره 272: داسې جوړه به درته راوړم
شماره 273: جوړه له ځان سره سمبال کړه
شماره 274: که دې دا سپينه کوکۍ راکړه
شماره 275: هلکه تا ته حاجت نشته
شماره 276: ته چې ياري راسره نه کړې
شماره 277: ما ته دې هيڅ راکړي نه دي
شماره 278: ستا له غوسې نه، نه ډارېږم
شماره 279: زه دې په زړه باندې زخمي کړمه
شماره 280: ته دې په زړه زخمونه شمار کړه
شماره 281: خوله دې په خوله کې ما ته راکړه
شماره 282: خوله به په خوله کې درته درکړم
شماره 283: بېګا تمامه شپه بیدار وم
شماره 284: جانانه څنګه دیدن دروړم
شماره 285: دغه کنجره مور دې مړه شه
شماره 286: جانانه ولې خپه کېږې
شماره 287: اوس دې صحي خبره وکړه
شماره 288: زه د پښتون کور کې اوسېږم
شماره 289: زما د زړه ارمان پوره کړه
شماره 290: دغه ارمان به دې پوره شي
شماره 291: نامردې دا دې څه عادت دی
شماره 292: په مخ دې سره داغونه جوړ دي
شماره 293: د مخ اختیار مې یاره ستا دی
شماره 294: لکه د ستورو غوندې ښکاري
شماره 295: په پېښور کې پيدا نه شو
شماره 296: هغه زما جانان که راغی
شماره 297: ستا د سينې باغچې ته لاړم
شماره 298: هلکه څله دروغ وايې
شماره 299: خدای مې دې ستا یاري نصیب کړي
شماره 300: بس دی زما له یارۍ واوړه
شماره 301: مال دې زما واړه تمام کړ
شماره 302: ستا یارانې مزه رانه کړه
شماره 303: چې یارانې مزه در نه کړه
شماره 304: نامردې دومره پاګل نه يم
شماره 305: هلکه ته خو مَېن نه يې
شماره 306: خال دې په زنه باندې مه ږده
شماره 307: خال به په زنه باندې کېږدم
شماره 308: لکه يتيم درته ولاړ يمه
شماره 309: په جینکو کې ترس نه وي
شماره 310: پلار دې مالدارو پسې ګرځي
شماره 311: ته غریب يې، زه مالداره
شماره 312: چې مور مې تا سره رضا وي
شماره 313: ما ته یوه بله کوکۍ راکړه
شماره 314: يوه کوکۍ مې درته درکړه
شماره 315: مخ له سالو نه رابهر کړه
شماره 316: مور دې له ما سره رضا ده
شماره 317: که خدای په ګوتو باندې راکړې
شماره 318: ښه ده چې حال دې راته ووېل
شماره 319: دغه په زور به درته وښيم
شماره 320: چې دې ژړلي راته نه وي
شماره 321: بس دی له ما نه په کرار شه
شماره 322: بېګا ته بیا بیداره اوسه
شماره 323: چېرته په نيمه شپه را نه شې
شماره 324: ما ته دې هغه وخت ياديږي
شماره 325: خلک دې ټول راګوماني کړل
شماره 326: پر ما رڼا ورځ، توره شپه ده
شماره 327: پر مخ دې بیا سُرخي پيدا شوه
شماره 328: په سپينه خوله مې دې پرهر کړ
شماره 329: پېزوان دې ما اخیستی نه دی
شماره 330: پېزوان مې شرنګ له پوزې ولوېد
شماره 331: زړه مې له سترګو ګيله من شو
شماره 332: د ماما زويه رسوا به مې کړه
شماره 333: ستا یارانه دوه نیمې ورځې
شماره 334: په بلۍ ناسته مستې شاربي
شماره 335: دا د سفر مې اتم کال دی
شماره 336: له دې وطنه به دې ورک کړم
شماره 337: د سترګو یو سلايي بس دی
شماره 338: مولا دې داسې مرګی درکړي
شماره 339: د کلي يو شپېته کوڅې دي
شماره 340: زما یارۍ ته به ټينګ نه شې
شماره 341: یو خو مې ټيک څلور مې خاله
شماره 342: ما ته پينځه ګوتې د سرو کړه
شماره 343: زما پينځه وخته دعا ده
شماره 344: زمونږ پينځه وخته دعا ده
شماره 345: سختې ښېرې مې درته وکړې
شماره 346: خال مې د کونډې په مخ وليد
شماره 347: چې پېغله لور يې په کاله وي
شماره 348: کټه څلور دې بازوګان دي
شماره 349: د جدايي دې کال پوره شو
شماره 350: زما پينځه وخته دعا ده
شماره 351: زما پينځه وروڼه څادر دی
شماره 352: پينځم ارمان مې اخري ده
شماره 353: ته يو وار راغلې بېنوا شوې
شماره 354: دا نيم به يم او نيم به نه يم
شماره 355: پېغلتوب نيمه پاچاهي وي
شماره 356: عمر د باد په شان تیریږي
شماره 357: که سل اویا کلونه تېر شي
شماره 358: که سل اویا تدبیره وکړم
شماره 359: مخ دې د يو میليون روپو دی
شماره 360: په جوارګر لالي مې سر دی
شماره 361: په یوه بنګړي رانه خپه وه
شماره 362: زما يارۍ ته به ټينګ نه شې
شماره 363: پېزوان دې دوه سوه ټوټې شه
شماره 364: خاونده دیارلس کاله شپه کړې
شماره 365: د تناره لمبه دې وينم
شماره 366: لېونۍ بیا تنور لمبه کړ
شماره 367: د ظالمانو کور میرات شه
شماره 368: چې له اويا کسو پيدا وي
شماره 369: یار په سفر ځي، خولګۍ به ورکړم
شماره 370: جینۍ له څوارلسو تر شلو
شماره 371: د جینۍ مړاوې مړاوې سترګې
شماره 372: د جينۍ درې ورځې یاري وي
شماره 373: که په شپاړسمه روژه درشم
شماره 374: خوله به په زوره درنه واخلم
شماره 375: شپاړس اوولس ورځې کيږي
شماره 376: جینۍ د لسو بچو مور شوه
شماره 377: مسافري کولی نشي
شماره 378: ستا به لسمه یارانه وي
شماره 379: یار مې نهم، زه په لسم کې
شماره 380: زما د لسو کالو ياره
شماره 381: که شل او سل کلونه تېر شي
شماره 382: زړه مې بې واره درزيږي
شماره 383: زړه مې بې واره درزيږي
شماره 384: څوک چې په شنو سترګو مَېن شي
شماره 385: زما جانان له رنګه تور دی
شماره 386: په ما دې زر منه غم پروت دی
شماره 387: کلاله شپږ روپۍ به درکړم
شماره 388: دیدن په لک، خندا په زر ده
شماره 389: په ما يې زر منه احسان دی
شماره 390: د هجران زر پيالې به نوش کړم
شماره 391: پېزوان په کورمه کې جوړيږي
شماره 392: چارګل په کورمه کې بندي شو
شماره 393: لوړه دې پوزه، غټې سترګې
شماره 394: که ته له خپله ځايه راغلې
شماره 395: هسې خو ټول جانان ښايسته دی
شماره 396: چې تا پګړۍ په سر کږه کړه
شماره 397: والۍ د غوږ، پېزوان د پوزې
شماره 398: والۍ د غوږ، امېل د غاړې
شماره 399: پېزوان په پوزه کړه، خدای ياد کړه
شماره 400: پېزوان په لوړه پوزه خوند کا
شماره 401: پېزوان دې مات په پوزه راووړ
شماره 402: پېزوان په دنګه پوزه خوند کا
شماره 403: پېزوان مې بیا په پوزه جوړ کړ
شماره 404: تا چې په پوزه سور پېزوان کړ
شماره 405: د چا نتکۍ، د چا پېزوان وي
شماره 406: پوزه يې چيته، خوله يې ويته
شماره 407: چارګل دې بیا په پوزه سپور کړ
شماره 408: چارګل دې غټ پر پوزه ايښی
شماره 409: نرۍ دې پوزه، غټې سترګې
شماره 410: چارګل په پوزه کړه، خدای ياد کړه
شماره 411: چارګل په پوزه کړه، راووځه
شماره 412: تا چې ټوپۍ په ورېځو کېښوه
شماره 413: تور مېخکی په پوزه سپور کړه
شماره 414: په مخ مې مه وهه خوږېږم
شماره 415: که ته له خپله ځايه راغلې
شماره 416: خدای دې د پوزې پېزوان مات کړه
شماره 417: پېزوان زما له پوزې ورک شو
شماره 418: د پوزې سر ترېنه قيچي کړئ
شماره 419: چارګل مې بیا له پوزې پرېووت
شماره 420: نتکۍ دې چا له پوزې لرې کړه
شماره 421: زما په تُهمت جانان بندي شو
شماره 422: نجلۍ په باغ کې الوچې خوري
شماره 423: فقیره هل کړه ودرېږه
شماره 424: زړه مې سوری وينې ترې څاڅي
شماره 425: الله دې ژر تياره ماښام کړي
شماره 426: اخر به کند کچکول را واخلم
شماره 427: امسا په لاس، کچکول په غاړه
شماره 428: بې تا وطن شو، را نه پاتې
شماره 429: زما سپېره قسمت ته ګوره
شماره 430: ښه ده چې ته له سفر راغلې
شماره 431: زه درته ښکته پورته نشوم
شماره 432: خولګۍ دې پاس په خولګۍ کېږده
شماره 433: مزې خو تا وکړې سپوږميه
شماره 434: ته چې لو کړې، ګوتې به پرې کړې
شماره 435: تاوان زما د پېزوان راکړه
شماره 436: پېزوان کې سره بڅرکي نه وي
شماره 437: زرګره نغدې روپۍ واخله
شماره 438: پيزوان له تا سره ښه ښكاري
شماره 439: د محبوبې پېزوان جوړيږي
شماره 440: خوله دې په دنګه غاړه کېږده
شماره 441: خلک پېزوان ګړندی بولي
شماره 442: مخ يې اسمان، زلفې يې ورېځې
شماره 443: لیلا په باغ کې الوچې خوري
شماره 444: اوښانو بيا غاړې کږې کړې
شماره 445: پېزوان مې روڼ جوړ کړه زرګره
شماره 446: پېزوانه ته ولې دلګیر يې
شماره 447: پېزوان مې پاس په شونډو سپور کړ
شماره 448: پېزوان مې خړو اوبو ډوب کړ
شماره 449: پېزوان کودی کړه، اوبه راکړه
شماره 450: پېزوان دې ما اخیستی نه دی
شماره 451: پېزوان يې بیا په شونډو سپور کړ
شماره 452: اباسين بیا په څپو راغی
شماره 453: که سږنی اوړی خدای وکړي
شماره 454: شونډې به يې ولې پستې نه وي
شماره 455: ما درته نه وېل شرمېدمه
شماره 456: دا ساه مې ستا په غېږ کې خيژي
شماره 457: پېزوان له تا سره ښه ښكاري
شماره 458: پیزوان مې جګ کړه خوله مې واخله
شماره 459: پېزوانه څومره بختور يې
شماره 460: پېزوان دې دوه سوه ټوټې شه
شماره 461: پېزوان له تا سره ښه ښکاري
شماره 462: پېزوان مې خړو اوبو یووړ
شماره 463: ما ته وړکوټی پېزوان جوړ کړه
شماره 464: زما پرې هسې نوم بدنام شو
شماره 465: پېزوان په دنګه پوزه خوند کا
شماره 466: مخ دې اسمان خالونه ستوري
شماره 467: یو خو مې ټيک څلور مې خاله
شماره 468: تپه تياره ده نه دې وينم
شماره 469: ستا د پېزوان څلور پرې دي
شماره 470: وړوکی یار مې چیلم خور شو
شماره 471: پېزوان مې ښه جوړ کړه زرګره
شماره 472: جانان دې بل وطن ته نه ځي
شماره 473: افسوس افسوس ارمان ارمان دی
شماره 474: پېزوان مې ستا برېتو کې بند شو
شماره 475: یو کال به نور هم مسافر يم
شماره 476: پېزوان دې بيا په شونډو سپور کړ
شماره 477: پېزوان يې بيا په شونډو سپور کړ
شماره 478: پېزوانه څومره بختور يې
شماره 479: پېزوانه خانده هوسېږه
شماره 480: پېزوانه کوز شه، اوبه وڅکه
شماره 481: پېزوان په لوړه پوزه خوند کا
شماره 482: پېزوان دې مات په پوزه راووړ
شماره 483: پېزوانه تا نه ګيله من يم
شماره 484: پېزوان دې کوز له شونډو نه کړې
شماره 485: لاس په سینه ورته ولاړ یم
شماره 486: انارو نوې پاڼې وکړې
شماره 487: څنګه مې پاس په سینه پروت یې
شماره 488: په دروازه کې راته پټ وې
شماره 489: د مینې یار مې پيدا نه شو
شماره 490: زنه امام، سینه جومات دی
شماره 491: سپينه سینه درته پرته یم
شماره 492: د یار مې نوې ږیره راغله
شماره 493: تر ګلاب ګل کميس دې ځار شم
شماره 494: خلک په دښته مړز نیسي
شماره 495: په سینه خوله راته راکېږده
شماره 496: لاس په لستوڼي کې راتېر کړه
شماره 497: سبا ته بیا د جنګ وعده ده
شماره 498: خدای دې زما د سينې ګل کړه
شماره 499: زه به دا ستا د سينې ګل شم
شماره 500: ستا د سينې باغچې ته لاړم
شماره 501: هلکه څله دروغ وايې
شماره 502: هیکل دې سر په سينه کېږده
شماره 503: نور به ارمان راپاتې نشي
شماره 504: نن مې په خوب کې و لیدلی
شماره 505: نن د اشنا له لوري باد دی
شماره 506: نجلۍ پر سپینه سينه پرېوزه
شماره 507: لالی جدا له نورو خښ کړئ
شماره 508: لاس په سينه درته ولاړ یم
شماره 509: که چا رباب لیدلی نه وي
شماره 510: کله کراره کراري شي
شماره 511: غونچه په باغ کې په خندا شوه
شماره 512: قلم قلم درپسې زه شوم/غم دې زما له تندي خېژي
شماره 513: شالونګین په ژړا راغی
شماره 514: سينه دې تخت د پاچاهي دی
شماره 515: سينه دې ډاګ د ګمبيري دی
شماره 516: سينې ته غټ لونګين جوړ کړه
شماره 517: په سينه یو لالی ځاييږي
شماره 518: تور لونګين په ژړا راغی
شماره 519: زما اشنا ګل د نرګس دی
شماره 520: تور لونګین راته تیار کړئ
شماره 521: په کشميري الوان کې ګرځې
شماره 522: په کټ کې سپينه سينه اوړې
شماره 523: په کټ کې سپينه سينه اوړې
شماره 524: کاش، د اختر له ټاله پرېوزې
شماره 525: چې په لونګو دې مشهور کړم
شماره 526: ما په سينه لونګ کرلي
شماره 527: یو وار سينه په سينه راشه
شماره 528: جوخت مې سينه پورې نیولی
شماره 529: بنګړي په مينه کې ماتيږي
شماره 530: د چا به يې نور بدن خوښيږي
شماره 531: سينه دې ټال که زما ياره
شماره 532: د شاتوت سيوري ته به لاړ شو
شماره 533: ستا له اوربله ډزې وشوې
شماره 534: تر ګلاګل کميس دې ځار شم
شماره 535: لیلا په باغ کې کالي وينځي
شماره 536: پر ګودر سپينه سينه تلله
شماره 537: ټوټې ټوټې درباندې زه شوم
شماره 538: سينه کې زړه، زړه کې مې ته يې
شماره 539: باغچه په ګلو ښه ښکاريږي
شماره 540: اختره ستا له برکته
شماره 541: زما د زړه تسلي وکړه
شماره 542: ولې خپه ناست يې مَېنه
شماره 543: ما د ګودر په غاړه خښ کړئ
شماره 544: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده
شماره 545: اول دې قد راسره سم کړه
شماره 546: يو وار ګلاب په سينه کېږده
شماره 547: یو ځل دې سپينه سينه راکړه
شماره 548: سينه شکوم زړه راباسوم
شماره 549: ته چې همزولو کې روان وې
شماره 550: اخر به مرم پاتې به نه شم
شماره 551: اخر به ما په چړو مړ کړې
شماره 552: انارو نوې پاڼې وکړې
شماره 553: اوبه مې څکې ګلاب مې تېر شو
شماره 554: اوبه مې څکې، ګلاب مې تېر شو
شماره 555: بيا به زه تور کميس و نه کړم
شماره 556: بېګا زما په سينه پروت وې
شماره 557: پاس په سينه راته ځای جوړ کړه
شماره 558: پر سينه يو لالی ځاييږي
شماره 559: پر ګودر سپینه سينه اوړي
شماره 560: په سينه غلی راته څمله
شماره 561: په لیدو مينه نه ماتيږي
شماره 562: تهمت دې ټول زما په سر شو
شماره 563: خدای دې په داسې ځای/تنګه کوڅه کې راکړه
شماره 564: دا خو دا ستا د يارۍ ټس دی
شماره 565: د سينې باغ دې را ايله کړه
شماره 566: د جينۍ ونه د پنبې ده
شماره 567: د جينۍ ونه د بادام ده
شماره 568: زلفې دې واګې، بدن اس دی
شماره 569: سپينه سينه درته پرته يم
شماره 570: سپينه سينه مې ورته ډال ده
شماره 571: سپينه سينه مې لاله زار شوه
شماره 572: سپينې سپوږميه کبرجنې
شماره 573: ستا د سينې نارنج پاخه شول
شماره 574: که په سينه کې مې زور درکړو
شماره 575: ټينګه مې مه نيسه په غېږ کې
شماره 576: وړاندې سينې ته لاس راتېر کړه
شماره 577: د سينې جړق مې ورته ورکړ
شماره 578: سپينې سينې ته مې راخېژه
شماره 579: ستا په ديدن به زه موړ نشم
شماره 580: زما د زړه په کلا جنګ دی
شماره 581: زما دا زړه توتي دروالوت
شماره 582: جينۍ په سر دې منګی مات شه
شماره 583: سپينې سينې ته مې راخېژه
شماره 584: د سينې باغ ته مې درپرېږده
شماره 585: ستا د سينې انار پاخه شول
شماره 586: سينه دې وخورې سينه ورې
شماره 587: سينه دې تخت د پاچاهي ده
شماره 588: سينه دې تخت، زما پرې بخت دی
شماره 589: سينه دې تخت د پاچاهي ده
شماره 590: سينه دې سيند د اباسين دی
شماره 591: سينه مې فرش، زلفې بالښت دي
شماره 592: صورت مې باغ، سينه مې ګل دی
شماره 593: د سهار چرګه غاړې وخورې
شماره 594: پاولۍ دې یخ، سينه دې تخت دی
شماره 595: زړه مې توتي، سينه قفس دی
شماره 596: زما د زړه صدف دې مات کړ
شماره 597: سترګې څراغ، سينه دې باغ ده
شماره 598: اول مې پخپله سينه خوښ يې
شماره 599: ستا د سينې پر کلا جنګ دی
شماره 600: پسرلی راغی ونې ګل شوې
شماره 601: اخر يې خار له سينې وځي
شماره 602: ځان به په تا باندې قربان کړم
شماره 603: اسمانه پاس سپوږمۍ ته وايه
شماره 604: چې درنه ځم، منګول دې راکړه
شماره 605: په تا مې هر غړی پېرزو دی
شماره 606: پاس په سينه درته پرته یم
شماره 607: خوله به په زوره درنه واخلم
شماره 608: د یار سينه باغ بالا ده
شماره 609: د ګناه پېټی مې پر سر دی
شماره 610: خدایه دا پېغله مې کميس کړې
شماره 611: جدا به زه له تا نه، نه شم
شماره 612: توپک راواخله تازیان تو کړه
شماره 613: د سيند پر غاړه شومه بنده
شماره 614: سينه دې باغ مخ دې ډېوه دی
شماره 615: سينه مې فرش زلفې بالښت دی
شماره 616: سينه مې دېګ زړګی مې غوښې
شماره 617: زړه مې کباب، سينه مې دېګ دی
شماره 618: سينې ته غټ لونګین جوړ کړه
شماره 619: زه چې په برېتو کې مسکی شوم
شماره 620: زما جانان ګل د رېحان دی
شماره 621: زړه مې توتي، سينه قفس دی
شماره 622: لونګ دې پاس په سينه زانګي
شماره 623: له پالو ډک کمیس مې ولید
شماره 624: دیدن کوه مه ایسارېږه
شماره 625: دیدن دې حج، مخ دې مکه دی
شماره 626: زما د زنې خال دې ړنګ کړ
شماره 627: له غونډه کۍ زنې دې ځار شم
شماره 628: ستا د زنې تر سر ځار شم
شماره 629: د زنې خال دې بې مثال دی
شماره 630: خدای دې د قام مخکې شهید کړه
شماره 631: څو د وطن یاران خبریږي
شماره 632: په سر سرتور درته ښکاره شوم
شماره 633: مسافري به څنګه وکړې
شماره 634: یاره شمله به در په سر کړم
شماره 635: ښه دی، ککړ د یار په غم يې
شماره 636: زما د لنډې زنې خاله
شماره 637: که مور او پلار دې خدای رضا کړل
شماره 638: مخ دې کعبه، دیدن دې حج دی
شماره 639: اول دې قد راسره سم کړه
شماره 640: خالونه واړه سرداران دي
شماره 641: زما د زنې د سر خاله
شماره 642: حلالول مې مناسب دي
شماره 643: لاس دې د زنې لاندې مه ږده
شماره 644: ورکه د کور کلي ياري شه
شماره 645: زما دې څه وکړل چې لاړې
شماره 646: د زنې/شونډې خال دې مجلسي دی
شماره 647: زما دې غاښ په امبور مات شي
شماره 648: زما د زنې خال دارو دی
شماره 649: زلفو ته لنډې غوټې ورکړه
شماره 650: خدای به دې بیا راته محتاج کړي
شماره 651: زړه خو مې هغې جينۍ وړی
شماره 652: زه به ترې څنګه نه ځارېږم
شماره 653: د زنې خال دې داسې ښکاري
شماره 654: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې
شماره 655: کە یار لرې بې یاره مه شې
شماره 656: که د اختر په شپه رانغلې
شماره 657: سورت یاسين راباندې وایه
شماره 658: جانانه خوله ترې لاندې باسه
شماره 659: د سپينې خولې واک مې درکړی
شماره 660: خوله مې د زنې لاندې واخله
شماره 661: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده
شماره 662: خوله مې له زنې سره ستا ده
شماره 663: خوله دې کونډۍ کې را ته نيسه
شماره 664: مخ دې کابل، خوله دې خيبر ده
شماره 665: د زنې سر يې خوله کې راکړ
شماره 666: که دې شرابو ته زړه کيږي
شماره 667: ستا د سرو شونډو غلا شوه ګرانه
شماره 668: نرۍ دې ملا، نرۍ دې ورېځې
شماره 669: زنه دې ما ته خوله کې راکړه
شماره 670: خال دې په زنه باندې مه ږده
شماره 671: خال به په زنه باندې کېږدم
شماره 672: لکه د ستورو غوندې ښکاري
شماره 673: زه دې په زړه باندې زخمي کړمه
شماره 674: خدای به دې بیا راته محتاج کړي
شماره 675: د ګاونډۍ په لور مَېن شوم
شماره 676: ما يې د زنې خال ليدلی
شماره 677: پېغمبري ګل به ترې جوړ شي
شماره 678: تا چې شين خال په زنه کېښود
شماره 679: چپه کاکل دې دښمني کا
شماره 680: خدايه د مور يې ورته پام کړې
شماره 681: د اخرت بار به دې دروند شي
شماره 682: ژبه دې توره، زنه ډال کړه
شماره 683: مخ دې بې خاله ښه ښکاريږي
شماره 684: د منګوټو کتار يې جوړ کړ
شماره 685: چې مې ابۍ دادا خبريږي
شماره 686: خالونه درې په زنه کيږدي
شماره 687: خال يې په غونډه زنه ګوره
شماره 688: بدن يې باغ، زنه مڼه ده
شماره 689: قبر سوری کړه حال مې ګوره
شماره 690: د زنې خال دې را په یاد شو
شماره 691: د زنې خال دې مبارک شه
شماره 692: د زنې خال دې مبارک شه
شماره 693: د زنې سر به درنه ځار کړم
شماره 694: زنه مڼه مې د کابل ده
شماره 695: زنه مې مه تړه ادکې
شماره 696: زور مې په زنه مه کړه یاره
شماره 697: دا ستا دا غونډه منډه زنه
شماره 698: څو د وطن یاران خبریږي
شماره 699: جدايي راغله، جدا کيږو
شماره 700: جانانه پاڅه، ما ته ګوره
شماره 701: له دې لنډۍ زنه دې ځار شم
شماره 702: نن به په چیغو چیغو ژاړم
شماره 703: د ریدي ګل به ترېنه جوړ شي
شماره 704: خال يې په غونډه زنه کېږده
شماره 705: بغیر له یاره مازدیګر دی
شماره 706: د محبت په رنځ رنځوره
شماره 707: د عشق رنځوره روغ به نه شې
شماره 708: زړه مې ماشوم شو، راته ژاړي
شماره 709: راشه زمونږ کره مېلمه شه
شماره 710: په اخرت به هم دا وایم
شماره 711: اشنا مې ځي، نه راستنيږي
شماره 712: څو لېونی راپسې نه شې
شماره 713: پر زنکدن به مې ارمان شي
شماره 714: خال دې واهه خبر دې نه کړم
شماره 715: پر زنکدن دې ارمان مه شه
شماره 716: چې مسافر شې نو به څه خورې
شماره 717: زلفې خورې کړه، شونډې سرې کړه
شماره 718: شونډو دې وچ پتري نیولي
شماره 719: شونډې مې تا وسوې چیلمه
شماره 720: په جوارۍ ناسته جانانه
شماره 721: ګورګورې تورې شوې را نه غلې
شماره 722: زما په مخ دې شونډې مه ږده
شماره 723: مخ دې پټی، شونډې دې پولې
شماره 724: مخ دې پټی، شونډې یې پولې
شماره 725: انارکلۍ شونډې دې راکړه
شماره 726: د زړګي زخم مې ناسور شو
شماره 727: نتکۍ دې چا له پوزې لرې کړه
شماره 728: چارګل دې غټ پر پوزه ايښی
شماره 729: پېزوان دې بيا په شونډو سپور کړ
شماره 730: شونډې يې بوسې بوسې کيږي
شماره 731: خندا د شونډو په سر راوړه
شماره 732: ښار کې مې نوی رواج زده کړ
شماره 733: دا زه چې وچې شونډې ګرځم
شماره 734: انارکلۍ شونډې دې راکړه
شماره 735: زما د شونډو شربت وڅکه
شماره 736: زما د زړه د وينو رنګ دی
شماره 737: خدايه ګورګورې تورې مه کړې
شماره 738: د شونډو جنګ راسره وکړه
شماره 739: د برېتو څوکې دې قیچي کړه
شماره 740: په نرمو شونډو مې هم ته يې
شماره 741: په خوب کې چيغه کړم راپاڅم
شماره 742: په شونډو شونډې راته کېږده
شماره 743: ته مَېن نه يې دروغ وايې
شماره 744: شونډو مې وچ پتري نیولي
شماره 745: بېګا مې مړ په خوب ليدلې
شماره 746: يوه لحظه لکه د کال شي
شماره 747: ټيک په تندي، پېزوان په شونډو
شماره 748: د خیال اوږۍ مې ده په غاړه
شماره 749: عالمه بل دستور مې ولید
شماره 750: لیلا پلو له مخه واخیست
شماره 751: ښه ده چې شونډې مې اور نه اخلي
شماره 752: رنځوره یاره رب دې جوړ کړه
شماره 753: د ژبې سر دې خوله کې راکړ
شماره 754: د سپينې خولې خوراک مې زده دی
شماره 755: خوله مې پرون اخيستې خلکو
شماره 756: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده
شماره 757: خوله دې دوکان د پتاسو دی
شماره 758: خوله دې غوټۍ د ګلاب ګل ده
شماره 759: خوله دې کتاب، شونډې دې پاڼې
شماره 760: خوله به تر شونډو لاندې درکړم
شماره 761: خولګۍ مې ستا په شونډو سره ده
شماره 762: خوله دې د سپينو زرو جام دی
شماره 763: خوله دې ګلاب، شونډې غوټۍ دي
شماره 764: چې تورو خاورو ته مې سپاري
شماره 765: زما د زړه ارمان پوره کړه
شماره 766: لاس مې ايله کړه، خوله مې واخله
شماره 767: شونډې شربت په خوله کې راکړه
شماره 768: ټيک يې په سرو شونډو مزه کړي
شماره 769: پېزوان مې پاس په شونډو سپور کړ
شماره 770: پېزوانه ته ولې دلګیر يې
شماره 771: شونډې به يې ولې پستې نه وي
شماره 772: پېزوان يې بیا په شونډو سپور کړ
شماره 773: پېزوانه تا نه ګيله من يم
شماره 774: پېزوانه کوز شه، اوبه وڅکه
شماره 775: پېزوان دې کوز له شونډو نه کړې
شماره 776: پېزوان يې بيا په شونډو سپور کړ
شماره 777: پېزوانه څومره بختور يې
شماره 778: زما پرې هسې نوم بدنام شو
شماره 779: خوله دې په دنګه غاړه کېږده
شماره 780: پېزوانه څومره بختور يې
شماره 781: هلکه ته خو مَېن نه يې
شماره 782: زمونږ د باغ مالیاري واخله
شماره 783: په وينو رنګ توره دې راوړه
شماره 784: په دنداسه دې شونډې سرې کړې
شماره 785: چې د سهار په باد ويليږي
شماره 786: چې سترګې تورې کړم شرمېږم
شماره 787: دا ستا د شونډو شربت راکړه
شماره 788: د رقیبانو دې لاس خلاص وي/شونډې په شونډو جوختې کېږده
شماره 789: شونډې دې سرې په دنداسه دي
شماره 790: شونډې دې پاڼې د ګلاب دي
شماره 791: شونډې شي بېرته، غاښ ښکاره شي
شماره 792: شونډې دې لال، غاښ دې مرجان دی
شماره 793: شونډې دې مزي د ورېښمو
شماره 794: شونډې دې لال، غاښ ملغلرې
شماره 795: شونډې شربت کړه، ما ته يې راکړه
شماره 796: شونډې شربت کړه، ما ته يې راکړه
شماره 797: شونډې يې بيا په وينو سرې دي
شماره 798: ما ته په شونډو کې مسکۍ شه
شماره 799: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې
شماره 800: مخ دې کتاب، شونډې دې پاڼې
شماره 801: مخ دې پټی شونډې دې پولې
شماره 802: زما د زړه وينې دې څکلې
شماره 803: زما د زړه د وينو رنګ دی
شماره 804: که تا زما زړه ته کتلی
شماره 805: وړه جینۍ چې شونډې سرې کړي
شماره 806: که مې سرې شونډې در په ياد شوې
شماره 807: حلوا د شونډو راته کېږده
شماره 808: څوک چې د سرو شونډو عادي شي
شماره 809: زه به يې بیا بیا ږدم همزولو
شماره 810: د شونډو پاړ مې ورته يوسئ
شماره 811: شونډې به يې ولې پستې نه وي
شماره 812: سترګې ديدن وکړي، مَړې شي
شماره 813: ستا په بڼو مې زړه زخمي شو
شماره 814: زړګيه صبر شه، مه ژاړه
شماره 815: زړګي ته ډېرې پلمې وکړم
شماره 816: عاشق له رنګه نه پټيږي
شماره 817: د یار د سرو شونډو بهار دی
شماره 818: نرۍ دې ملا، نرۍ دې ورېځې
شماره 819: شونډې دې دواړه چوارې دي
شماره 820: غاښونه دُر، شونډې مرجان دي
شماره 821: جانانه ستا په محبت کې
شماره 822: په دښمن ځان ټوکر ټوکر کړه
شماره 823: په چيلم چا روږدی کړې ياره
شماره 824: په دنداسه دې شونډې سرې کړې
شماره 825: روژه په سره ګرمي کې راغله
شماره 826: په روژه ماتي يار مېلمه شو
شماره 827: ډېر په ارمان سره جدا شوو
شماره 828: خلک محفل کې خوشحالي کړي
شماره 829: جانان تر ګله هم تازه دی
شماره 830: شونډې يې پرې، په ژړا راغله
شماره 831: ما ته پخې ګورګورې راوړه
شماره 832: نرۍ يې ملا، نرۍ يې ژبه
شماره 833: د یار د سرو شونډو بهاره
شماره 834: دود یې تمام جهان نیولی
شماره 835: خبر د مرګ راغی جانانه
شماره 836: خبرې کړې شونډې دې ريږدي
شماره 837: چې ګورستان ته مې ورتګ دی
شماره 838: چې په شبنم او ګل خاندې
شماره 839: ته دې د شونډو شربت راکړه
شماره 840: توره په وینو، جانان راغی
شماره 841: رنګ مې سکور، شونډې وچې
شماره 842: شونډې مې وچې، چاودې چاودې
شماره 843: رب دې زما په غېږ کې مړ کړه
شماره 844: خدای دې زما د چای پياله کړه
شماره 845: راشه د شونډو شربت وڅکه
شماره 846: ډوډۍ به یار ته په سر يوسم
شماره 847: لکه د سرو ګلونو پاڼې
شماره 848: د غنم رنګ شونډو نشه کړم
شماره 849: ډوډۍ خو نه ده چې پرې موړ شې
شماره 850: د زړګي غوښې مې رانیسي
شماره 851: د زړه پر سر مې اور بليږي
شماره 852: دریا ته شرنګ د ګوتو ورکړه
شماره 853: د چيلم دروی به دې زه شم
شماره 854: دا په لاله کې ژاله زېب کا
شماره 855: د شونډو سور شربت به درکړم
شماره 856: د یار دې سرو شونډو بها کې
شماره 857: د یار یاري مې خوښه نه شوه
شماره 858: چې ګورستان ته مې ورکوز کړي
شماره 859: زما د زړه پرهر ناسور شو
شماره 860: ستا د سرو شونډو شربت راکړه
شماره 861: ستا د سرو شونډو غلا شوه ګرانه
شماره 862: ستا به د ښو څه نصیب نه و
شماره 863: زما د یار شونډې خُرما دي
شماره 864: زما د زړه وينې دې څکلې
شماره 865: زما په زړه یې داغ جوړ کړی
شماره 866: د زړګي زخم مې ناسور شو
شماره 867: ستا د سفر ملګري راغلل
شماره 868: عمر د نوح بە مې نصیب شي
شماره 869: طبیبه پوه نە شوې پە نبض
شماره 870: ښایست مې خپل راپورې بد شو
شماره 871: شونډې شربت کړه ما ته یې راکړه
شماره 872: شونډې دې سرې پە دنداسه دي
شماره 873: شونډې مې سرې پە دنداسه وې
شماره 874: شونډې مې سرې پە دنداسه وې
شماره 875: شونډې دې مزي د ورېښمو
شماره 876: شونډې مې وچې وچې کيږي
شماره 877: سوی په اور یم، پرې رغېږم
شماره 878: ستا له دې سرو شونډو قربان شم
شماره 879: ستا د وصال دسترخوان راغی
شماره 880: هلک د باغ لە لوري راغی
شماره 881: ورشه خبر مې ورته یوسه
شماره 882: ورځه ورځه ښې به یې خوندي کړم
شماره 883: سترګو کې غټې غټې اوښکې
شماره 884: ګلاب پە باغ کې شرمنده شو
شماره 885: نجلۍ د باغ لە لوري راغله
شماره 886: ګلاب د خدای په قدرت جوړ دی
شماره 887: کە تښتېدلی پە شا راغلې
شماره 888: کە تږی یې رانژدې کېږه
شماره 889: کاغذه ورشه ورته وایه
شماره 890: غمونه خورم د وینو غوړپ کړم
شماره 891: د غاښ نښان دې نه ورکیږي
شماره 892: که د نتکۍ خاطر دې نه وای
شماره 893: وورۍ دې سرې په دنداسه دي
شماره 894: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري
شماره 895: زما دې غاښ په امبور مات شي
شماره 896: خال دې د وروځو منځ کې کېښود
شماره 897: خال خو دې شین، غاړه دې سپينه
شماره 898: ته د کوهاټ په غاښي راشه
شماره 899: صدف دندان، بلوري غاړه
شماره 900: سترګې یاقوت، غاښ دې الماس
شماره 901: غم دې د غاښ له درده زیات دی
شماره 902: بخت چې له تخته راګوزار شي
شماره 903: نتکۍ په درې لاړه جوړيږي
شماره 904: د یار بې غوره عدالته
شماره 905: جینۍ په باغ کې سره مڼه شوه
شماره 906: ولې به زه ورپسې نه مرم
شماره 907: د تورو سترګو اشارت کړه
شماره 908: د سپينو غاښو دې برېښنا شوه
شماره 909: د سپينو غاښو دې برېښنا شوه
شماره 910: خاوند دې راوله جانانه
شماره 911: ستا د سينې نارنج پاخه شول
شماره 912: چټې دېرې ته چيلم راوړه
شماره 913: خوله مې د مفتو پيتي نه ده
شماره 914: غاښ دې کنډو، ږيره دې سپينه
شماره 915: سر دې اسمان، څڼې دې ورېځې
شماره 916: بېګا دې نيمه خولګۍ راکړه
شماره 917: خوله دې دوکان، غومبري رخت ده
شماره 918: خوله دې چوڼۍ، غاښ سپاهیان دي
شماره 919: خوله دې یاقوت، غاښ دې الماس دی
شماره 920: په ما دې خاورې کړې امبارې
شماره 921: په سپينو غاښو راته خاندې
شماره 922: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري
شماره 923: شونډې دې مزي د ورېښمو
شماره 924: شونډې دې لال غاښ دې مرجان دي
شماره 925: چې په شبنم او ګل خاندې
شماره 926: شونډې دې دواړه چوارې دي
شماره 927: غاښونه دُر، شونډې مرجان دي
شماره 928: شونډې شي بېرته، غاښ ښکاره شي
شماره 929: شونډې دې لال، غاښ دې مرجان دی
شماره 930: شونډې دې مزي د ورېښمو
شماره 931: خال په پلو کله ورانيږي
شماره 932: د یارانې مې ورته ووېل
شماره 933: هیڅ مناسب درسره نه دي
شماره 934: سپينه خولګۍ مې جوماتګۍ ده
شماره 935: سترګې دې بنګ دي کليوالې
شماره 936: زما دې تش دیدن بس نه دی
شماره 937: یو وار دې ستا په خولګۍ موړ وای
شماره 938: که ملامت شو، مخ یې تور کړئ
شماره 939: که ښکلوې، خولګۍ مې ښکل کړه
شماره 940: یو وار دې ستا په خولګۍ موړ وای
شماره 941: که چا لونګ بوی کړي نه وي
شماره 942: جینۍ چې نوې پېغله کيږي
شماره 943: کمکۍ جینۍ په یارۍ پوه شوه
شماره 944: چې مينه کړې، تُهمت به اخلې
شماره 945: زړه مې په داسې اشنا بایلود
شماره 946: د سپينې خولې واک مې درکړی
شماره 947: د سپينې خولې وږی دې نه يم
شماره 948: د سپينې خولې تږی دې نه يم
شماره 949: د زړه پرهر مې نه جوړیږي
شماره 950: صورت قفس، زړه مې ققنس دی
شماره 951: چې بخت منیر یې ورته راوړو
شماره 952: ولې به زه ورپسې نه مرم
شماره 953: واړه تاثیر د زمانې دی
شماره 954: والله بالله که به خوله درکړم
شماره 955: نوم دې په خوله اخیستی نشم
شماره 956: نه لېونی، نه سپېلنی شوم
شماره 957: نوم دې په خوله اخیستی نشم
شماره 958: نن دې کاغذ راته راغلی
شماره 959: لاس دې لستوڼي کې ښکاره شو
شماره 960: که خوله مې اخلې ژر یې و اخله
شماره 961: که تږی یې اوبه به درکړم
شماره 962: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده
شماره 963: صورت دې ونه، خوله دې ګل دی
شماره 964: ښکاره په خوله ویلی نشم
شماره 965: سترګې مې خپلې دي، پرې ژاړم
شماره 966: د جینۍ درې لوېشتې غړۍ ده
شماره 967: ياري د زور خبره نه ده
شماره 968: چینار به ولې هوده نه وي
شماره 969: په سپينه خوله مې یار عادت کړ
شماره 970: خوله دې په خوله کې راته کېږده
شماره 971: په سپينه خوله مړېدل نشته
شماره 972: خوله مې سپين ږیري سړي یووړه
شماره 973: هسې په خوله درنه خپه یم
شماره 974: که ګورستان ته نرۍ لار وای
شماره 975: لالی زما، زه د لالي يم
شماره 976: غاړه دې جګه راته نیسه
شماره 977: کمیس دې تور، غاړه دې برګه
شماره 978: یو وارې خوله راکړه، بیا ژبه
شماره 979: ځانمرګی برید راباندې وکړه
شماره 980: د سهار لمونځ په تیمم وکړه
شماره 981: که چیلمي يې، خوله به درکړم
شماره 982: لمن دې ټينګه خوله کې نیسه
شماره 983: چې دې خوَله کړم، خدای دریاد شه
شماره 984: د زنې سر یې خوله کې راکړ
شماره 985: که خوله دې هيڅ هم راته نه وېل
شماره 986: پر تورو بد مه وايه ياره
شماره 987: د پېغلې خوله د زړه دوا ده
شماره 988: غندل دې غاړه، خوله دې ګل ده
شماره 989: ژبه مېچه کړه، خوله کې يې راکړه
شماره 990: ژبه دې غونډه خوله کې راکړه
شماره 991: جانان مې خوله کې ژبه غواړي
شماره 992: جانان په زین کې راته کوز شو
شماره 993: جنت به ولې خدای را نه کړي
شماره 994: په سپينو غاښو راته خاندې
شماره 995: غاښ دې په خوله کې هسې ښکاري
شماره 996: د زنې سر يې خوله کې راکړ
شماره 997: نه به لالی بېرته پخلا کړم
شماره 998: ما ته په لپه اوبه راکړه
شماره 999: ژبه قلم خوله مشواڼۍ کړه
شماره 1000: سترګه د لمر تندي ته راغله
شماره 1001: که خوله دې هيڅ هم راته نه وېل
شماره 1002: په دنيا دوه څيزه مزه کړي
شماره 1003: نامردې يو وارې خوله راکړه
شماره 1004: پر دېوال هسکه شه، خوله راکړه
شماره 1005: په چیلم دوه سکروټې کېږده
شماره 1006: د خدای لپاره خولګۍ راکړه
شماره 1007: مخ دې تخته ده د عقیقو
شماره 1008: مخ دی جنت، خوله دې دوزخ دی
شماره 1009: مخ دې د خدای له نوره ډک دی
شماره 1010: مخ دې کابل خوله دې خيبر ده
شماره 1011: په ما دې کړې څه بلا ده
شماره 1012: څانګې راښکته شه خوله راکړه
شماره 1013: په خوله ويلی چا ته نشم
شماره 1014: نهر نهر به درته ګرځم
شماره 1015: بيا به دې نوم په خوله وا نه خلم
شماره 1016: يو خو دې غونډه منډه خوله ده
شماره 1017: نتکۍ مې یار په خوله کې يووړه
شماره 1018: د مسافر ازار دې نه اخلي
شماره 1019: جانان د بل د خولې سړی دی
شماره 1020: خولګۍ دې پاس په خولګۍ کېږده
شماره 1021: ستا په راتلو موزي قهريږي
شماره 1022: اوښانو بيا غاړې کږې کړې
شماره 1023: که مې اجل ستا په خولګۍ وي
شماره 1024: اباسين بیا په څپو راغی
شماره 1025: مزې خو تا وکړې سپوږميه
شماره 1026: د قلندر بابا ملنګ شه
شماره 1027: خوله د مُلا د لور خوږه وي
شماره 1028: په زړه دې يو په خوله دې بله
شماره 1029: خوله ورکوم بخيله نه يم
شماره 1030: خولګۍ به خاورې درته درکړم
شماره 1031: چې بیا يې نوم په خوله وا نه خلم
شماره 1032: د زړه خبرې په خوله نه شي
شماره 1033: پېزوان مې خړو اوبو ډوب کړ
شماره 1034: وړوکی يار مې چیلم کښ شو
شماره 1035: پیزوان مې جګ کړه خوله مې واخله
شماره 1036: جانانه ژر په منډه راشه
شماره 1037: خود به يې زه د در ملنګ يم
شماره 1038: بيا به دې نوم پر خوله وا نه خلم
شماره 1039: خوله به په زوره درنه واخلم
شماره 1040: خوله دې په خوله کې ما ته راکړه
شماره 1041: خوله به په خوله کې درته درکړم
شماره 1042: په سپينه خوله مې دې پرهر کړ
شماره 1043: مور ته داسې ځواب وايه
شماره 1044: صبر د زړه راکړې خاونده
شماره 1045: هلک وړوکی، جینۍ لویه
شماره 1046: په خوله به جنګ درسره وکړم
شماره 1047: خوله دې له ګوړې نه خوږه ده
شماره 1048: مړوند يې تاو کړه خوله ترې واخله
شماره 1049: برېتونه تاو کړه خوله مې واخله
شماره 1050: د حجرې ګوټ درباندې پرېوزه
شماره 1051: دا ستړی ژوند ستړې کيسې دي
شماره 1052: که خوله دې راکړه څه به وشي
شماره 1053: خوله د مماڼې خوا کې راکړه
شماره 1054: چې خولګۍ خورې، خاورې به وخورې
شماره 1055: خوله د ډېوې رڼا کې راکړه
شماره 1056: سپينې سپوږمې ته شه، خوله راکړه
شماره 1057: پوزه يې چيته، خوله يې ويته
شماره 1058: خوله به په زوره درنه واخلم
شماره 1059: خوله به په زوره درنه واخلم
شماره 1060: اظهار په خوله کولی نه شم
شماره 1061: خوله مې خندا ته نه جوړيږي
شماره 1062: بېلتونه دومره ظلم مه کړه
شماره 1063: بیا به دې نوم په خوله وا نه خلم
شماره 1064: په خوله به جنګ درسره وکړم
شماره 1065: بيا به دې نوم پر خوله وا نه خلم
شماره 1066: یار مې په جنګ کې په شا راغی/له سپينې تورې نه یې ترپلود
شماره 1067: نن مې د زړه ارمان پوره شو
شماره 1068: مور يې له کلي تروې/شومړې غواړي
شماره 1069: په خوله به جنګ درسره وکړم
شماره 1070: برايي چېرې وې يتيمه/مَېنه
شماره 1071: تر ما لا ته ښه يې چيلمه
شماره 1072: لالیه راشه چې خوله درکړم
شماره 1073: په سپينه توره مې ټوټې کړه
شماره 1074: په سپينه خوله مې اموخته کړې
شماره 1075: باد مې د يار له لوري راغی
شماره 1076: که ستا له لوري باد راوالوت
شماره 1077: خوله دې کونډۍ کې را ته نيسه
شماره 1078: په خوله توبې توبې وباسم
شماره 1079: نور به دې نوم په خوله وا نه خلم
شماره 1080: زما په تشې خندا مسته
شماره 1081: ډېوه رڼا کړه، خوله مې واخله
شماره 1082: چې تورو خاورو ته مې سپاري
شماره 1083: خوله دې د تریو انار دانه ده
شماره 1084: خوله درکوم بخیله نه يم
شماره 1085: د کټ په سر راته ځلېږې
شماره 1086: مسافري دې روزي مه شه
شماره 1087: یوازې خدای به پرې خبر وي
شماره 1088: مسافرۍ نه په خیر راغلې
شماره 1089: ګودر ته راغلې برابره
شماره 1090: د کور په مخ کې دې ولاړ يم
شماره 1091: په ما دې خاورې کړې امبارې
شماره 1092: په خوله دې غبرګ لاسونه کېږده
شماره 1093: هلکه دومره خواره نه يم
شماره 1094: مورجانې سپينه خوله مې ورکړه
شماره 1095: د عاشقانو دا مزاج وي
شماره 1096: اشنا مې تورو خاورو وخوړ
شماره 1097: يا دې په خوله کې کشمالو دی
شماره 1098: په مناسب دې نه پوهېږم
شماره 1099: په خپله خوله چې سوال و نه کړې
شماره 1100: جانانه راشه چې خوله درکړم
شماره 1101: دا ستا په خوله سندرې خوند کړي
شماره 1102: زه په خوله حال ويلی نه شم
شماره 1103: په خوله به هیچا ته حال نه وایم
شماره 1104: په لاره ځم، توبې وباسم
شماره 1105: نن مې پر وچو کولمو درد دی
شماره 1106: که د یار زېری په ما وشو
شماره 1107: مخ په قبله درته ولاړ يم
شماره 1108: د زنې سر يې خوله کې راکړ
شماره 1109: په خوله مُلا، په زړه بلا يې
شماره 1110: ستا د خولې ژاولې مې په خوله دي
شماره 1111: خوله مې غوښتله، را دې نه کړه
شماره 1112: جینۍ د تورو غرو ښاماره
شماره 1113: په نوابي ټوپک مه ووله
شماره 1114: دا سپينه خوله به بیا در نه کړم
شماره 1115: په انارباغ کې دې خوله راکړه
شماره 1116: په سپينه خوله دې پرهر وشه
شماره 1117: په چپه خوله باندې ګويا يم
شماره 1118: په تشه خوله دې شوم غلطه
شماره 1119: پورته په ناو راپسې راشه
شماره 1120: پرون مې خوله نه درکوله
شماره 1121: پرون يې قول د خولې راکړ
شماره 1122: ټوټې ټوټې په توره راشې
شماره 1123: ستا په نتکۍ کې شیطان ناست دی
شماره 1124: د روژه ماتي وخت کې راشه
شماره 1125: چې يارانه دې نه کوله
شماره 1126: د جینۍ درې لوېشتې غړۍ ده
شماره 1127: راشه د خان نوکري پرېږده
شماره 1128: اوس رانه لرې لرې ګرځې
شماره 1129: سپينه دې خوله، سپينې دې مټې/بانکې
شماره 1130: په سپينو غاښو راته خاندې
شماره 1131: په سپينه خوله لېونی مست دی
شماره 1132: په سپينه خوله به دې کافر کړم
شماره 1133: باز دې زما پر اوږو کيني
شماره 1134: په خوله دې نوم اخیستی نشم
شماره 1135: په خوله دې هيڅ راته و نه وېل
شماره 1136: په خوله دې هيڅ راته و نه وېل
شماره 1137: چيلم دې وڅکاوه نشه شوې
شماره 1138: چيلم مې ډک کړ له لونګو
شماره 1139: جانانه يو ځلې خوله راکړه
شماره 1140: جانانه راشه چې خوله درکړم
شماره 1141: ټوټې ټوټې زړه به راټول کړم
شماره 1142: ټپوس کوتره په خوله یووړه
شماره 1143: دوه ورځې ژوند دی، خولګۍ راکړه
شماره 1144: تیرا ته لاړ شه، بوړی راوړه
شماره 1145: ته مسلمان شه، خوله دې راکړه
شماره 1146: تا چې کوڅه کې ټوخی وکړ
شماره 1147: په غم غمجن درپسې زه شوم
شماره 1148: نه لېونی، نه سپېلنی شوې
شماره 1149: ناوې زما د باغ مالیار شه
شماره 1150: خاونده حال مې د مجنون شو
شماره 1151: څوک چې د بخت پر تختۍ ناست وي
شماره 1152: څنګه شهيد راته ولاړ يې
شماره 1153: د خولې دې خواست راباندې پور دی
شماره 1154: څراغ ته ګورم، را په یاد شوې
شماره 1155: چې یار مې لرې مسافر شي
شماره 1156: چې را په یاد شې ورکه یاره
شماره 1157: چې د سهار شبنم پرې پروت وي
شماره 1158: چې خوله ساتې ارمان به کړې
شماره 1159: چې خوله مې اخلې بسم الله کړه
شماره 1160: چې خوله يې راکړه، مرور شو
شماره 1161: چې ته لا اوس د مور په خوله يې
شماره 1162: چې سپينه خوله خورې، خاورې وخورې
شماره 1163: خدایه زړې مینې تازه کړې
شماره 1164: رب دې زمونږ کره رنځور کړه
شماره 1165: رب دې زمونږ کره رنځور کړه
شماره 1166: خدای مې دې مرګ کړي تر تا وړاندې
شماره 1167: خولګۍ به خاورې درته درکړم
شماره 1168: خولګۍ دې راکړه خوږه یاره
شماره 1169: خوله به د یار رانه څوک وخوري
شماره 1170: دا خوله دې راکړه، زړه مې واخله
شماره 1171: خوله به مې خورې، زړه به دې یوسم
شماره 1172: خوله دې په مینه راکړه یاره
شماره 1173: خوله دې د لوړ ګړنګ چینه ده
شماره 1174: خوله دې د لوړ کمره چینه ده
شماره 1175: خوله دې د زرو کوټالۍ ده
شماره 1176: خوله دې د سپينو زرو جام دی
شماره 1177: خوله دې ګلاب، شونډې غوټۍ دي
شماره 1178: خوله دې کوهی، زلفې دې بیاستې
شماره 1179: خوله مشواڼۍ، لاړې سیاهي ده
شماره 1180: خوله دې یاقوت، غاښ دې الماس دی
شماره 1181: خوله مې په بېړه بېړه واخله
شماره 1182: خوله مې پر خوله مه ږده جانانه
شماره 1183: خوله مې خندا ته نه جوړيږي
شماره 1184: خوله مې له زنې سره ستا ده
شماره 1185: د پښتونوالې درنه پته
شماره 1186: خاورې به تا ته خولګۍ درکړم
شماره 1187: له ما نه خوب کې خولګۍ واخله
شماره 1188: خوله مې د څټ له لوري واخله
شماره 1189: سپينه خولګۍ به مې و نه خورې
شماره 1190: سوال دې په کوم زيارت قبول شو
شماره 1191: یار مې د سرو غنمو لو کا
شماره 1192: یار مې د ډاګ ګرميو سوی
شماره 1193: خوله مې سپين ږيري سړي يووړه
شماره 1194: خوله مې سپين ږيري سړي یووړه
شماره 1195: خولګۍ دې خورمه نه مړېږم
شماره 1196: خولګې دې راکړه/را نه کړه په خندا شوې
شماره 1197: خولګۍ د مرګ په سوک ماتيږي
شماره 1198: خولګۍ دې راکړه موړ دې نه کړم
شماره 1199: خولګۍ دې سره لکه ګلاب ده
شماره 1200: خولګۍ مې خوره څو يې خوړای شې
شماره 1201: خولګۍ مې ستا په شونډو سره ده
شماره 1202: خوله به له خپله یاره ځار کړم
شماره 1203: خوله يې ډېوه، لاړې يې تېل
شماره 1204: خوله يې په پاستي کې حلوا ده
شماره 1205: خوله به مې ستا وي خوږه ياره
شماره 1206: خولې ته مې تور اسوېلی راغی
شماره 1207: خوله دې له اصله تکه سره ده
شماره 1208: خوله دې په خپله رضا راکړه
شماره 1209: خوله دې په مينه راکړه ياره
شماره 1210: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده
شماره 1211: خوله دې چوڼۍ، غاښ سپاهیان دي
شماره 1212: خوله دې د زرو کټوري ده
شماره 1213: خوله دې شربت کړه، ما ته يې راکړه
شماره 1214: خوله مې د خولې د پاسه کېږده
شماره 1215: خوله خو د خولې د پاسه خوند کا
شماره 1216: خوله مې ترې غوښته، غېږ/ژبه یې راکړه
شماره 1217: خوله مې په خوله مه ږده جانانه
شماره 1218: خوله مې تر هغو ژڼو جار کړې
شماره 1219: خوله مې خُرما، زلفې مې څانګې
شماره 1220: خوله مې د زنې لاندې واخله
شماره 1221: خوله مې د لوړ کمر چينه ده
شماره 1222: خوله مې غوښته خو را دې نه کړه
شماره 1223: خوله د وړې يا د زړې ده
شماره 1224: خوله مې واړه هلک ته ورکړه
شماره 1225: یار مې په توت کې خولګۍ غواړي
شماره 1226: له خوبه ويښ شه، ځوانیمرګ شې
شماره 1227: اختر خو راغی جانان نشته
شماره 1228: اوس به له تا خوله درېغ نه کړم
شماره 1229: اوس به خولګۍ درځنې جار کړم
شماره 1230: بيا به دې نوم په خوله وا نه خلم
شماره 1231: سپينې سپوږمۍ ته شه خوله واخله
شماره 1232: بوټي راټول کړه اور پرې بل کړه/ډېوه کړه بله، خوله مې واخله
شماره 1233: جانانه بد مې اموخته کړې
شماره 1234: د سپينې خولې بلا دې واخلم
شماره 1235: د سپينې خولې بيه دې واخله
شماره 1236: د اخرت پېټی دې رادروند کړ
شماره 1237: د سپينې خولې بښنه وکړه
شماره 1238: د سپينې خولې دې داسې خوند دی
شماره 1239: د سپينې خولې مزه دې يوړه
شماره 1240: د سپينې خولې واک مې درکړی
شماره 1241: د سپينې خولې سوال مې قبول کړه
شماره 1242: خوله دې له دواړو خواوو راکړه
شماره 1243: د پېغلې خوله شینکی کارېز دی
شماره 1244: د وطن دود به سره وکړو
شماره 1245: د اندېښنو تصور مه کړه
شماره 1246: د اندېښنو تصور مه کړه
شماره 1247: خوله يې پېچلې معما ده
شماره 1248: دا زه چې غټې غټې وايم
شماره 1249: يو ځلې راغی، خوله مې ورکړه
شماره 1250: رنځور اشنا ته مې خوله ورکړه
شماره 1251: بېګا ماښام مې خولګۍ ورکړه
شماره 1252: خوله دې دوکان، غومبري رخت ده
شماره 1253: د مسافر د ارمان مرګه
شماره 1254: د مازدیګر لمر غوټه کيږي
شماره 1255: د لونګين په پړک راخېژه
شماره 1256: راځه چې شرعه په مُلا کړو
شماره 1257: د کاذبانو ژبه پرې کړه
شماره 1258: د غمازانو له هیبته
شماره 1259: د زورورو مې یاري کړه
شماره 1260: د ژبې سر دې خوله کې راکړه
شماره 1261: زنه دې ما ته خوله کې راکړه
شماره 1262: د ژبې سر دې خوله کې راکړ
شماره 1263: له خندا ډکه خوله دې راکړه
شماره 1264: د پېغلې خوله تنکی ګنی دی
شماره 1265: په دعاګانو به دې وژنم
شماره 1266: د پېغلې خوله سپينکی څراغ دی
شماره 1267: ډمبری خورم خوله مې مېږی شوه
شماره 1268: د پېغلې خوله د زړه دوا ده
شماره 1269: يار مې رنځور په کټ کې پروت دی
شماره 1270: ستا د خولګۍ داسې مزه ده
شماره 1271: زه پرې له سر و ماله تېر يم
شماره 1272: زما مغروره ناپوه یاره
شماره 1273: زما دې زړه ټوټې ټوټې کړ
شماره 1274: زما د بخت پياله چپه شوه
شماره 1275: زما دې زړه زرې زرې کړ
شماره 1276: زما نېکي دې لېمه سپين کړل
شماره 1277: سپينه دې خوله، سپين دې ځنځير دی
شماره 1278: سپينه خولګۍ زه درسره يم
شماره 1279: سپينه مې خوله، سپين مې ځنځیر دی
شماره 1280: سپينې خولګۍ ته مې راخېژه
شماره 1281: د قلندر بابا ملنګ شه
شماره 1282: د سپينې خولې نظر مې واخیست
شماره 1283: د نیمې شپې راتګ مې خوښ دی
شماره 1284: د جنازې بازو مې نيسه
شماره 1285: د نيمو شپو راتګ دې ځار شم
شماره 1286: سپينې خولګۍ ته به در درومم
شماره 1287: د سپينې خولې تن راته کېږده
شماره 1288: تر دې خروړي سپي راتېر شه
شماره 1289: اول وړه وم لېونۍ وم
شماره 1290: سترګو ته رنګ د رنجو ورکړه
شماره 1291: جانان د بل د خولې سړی دی
شماره 1292: چې را په ياد شې د ګل څوکې
شماره 1293: سپينه خولګۍ دې لنګه غوا ده
شماره 1294: د سپينې خولې قېمت دې وايه
شماره 1295: که خولې مې اخلې، ژر يې اخله
شماره 1296: ښه ده چې شونډې مې اور نه اخلي
شماره 1297: رنځوره یاره رب دې جوړ کړه
شماره 1298: د ژبې سر دې خوله کې راکړ
شماره 1299: خوله دې ټوپک، خندا دې ټک ده
شماره 1300: خوله دې غوټۍ د ګلاب ګل ده
شماره 1301: زه اسوېلی کولی نه شم
شماره 1302: تنکۍ ځوانۍ دې لېونی کړم
شماره 1303: خدای دې د خولې لاړې دارو کړه
شماره 1304: يار بې وفا راته معلوم شو
شماره 1305: چې مينه کړې، تُهمت به اخلې
شماره 1306: زړه مې د خولې په وینا نه دی
شماره 1307: له خولې مې تورې وينې لاړې
شماره 1308: چې کليواله مې ګڼلې
شماره 1309: په زیارتونو به جوړ نه شم
شماره 1310: په لاره ځم، ټوله زنګېږم
شماره 1311: پر عاشقانو رحم وکړئ
شماره 1312: پاس په کمره ولاړې زرکې
شماره 1313: اميره ستا نوکران ډېر دي
شماره 1314: پاس د اسمان ستورو ته ګوره
شماره 1315: جنګ د بڼو لاندې په کار دی
شماره 1316: زما د زړه په تخته ليک شو
شماره 1317: د سپينې خولې ياران دې ډېر دي
شماره 1318: په تور توپک ويشتلی جوړ شو
شماره 1319: د سیالۍ ژوند مې نصیب نشو
شماره 1320: ستا د شیرینې خولې کاغذ دی
شماره 1321: جانانه ته په زړګي ټګ وې
شماره 1322: که سپينې خولې ته دې زړه کيږي
شماره 1323: د سپينې خولې ستر مې مات شو
شماره 1324: اموخته باز مې رانه لاړو
شماره 1325: هر څه چې تېر شي، هغه هېر شي
شماره 1326: د کابل سينده له تا ځار شمه
شماره 1327: یا د لاله په ګل شبنم دی
شماره 1328: د یار په غم مې زړه کباب شو
شماره 1329: له خولې مې آه وځي ناڅاپه
شماره 1330: د هغې خولې به څه مزه وي
شماره 1331: زما د زړه د کور ملوکې
شماره 1332: د مجنون پېښې په ما وشوې
شماره 1333: خدایه مماڼې پخې مه کړې
شماره 1334: خدایه په جنګ کې بری راکړې
شماره 1335: خبرې ډېرې پکار نه دي
شماره 1336: جنګ د بڼو لاندې په کار دی
شماره 1337: جانان په ګلو کې ویده دی
شماره 1338: رب دې زما په شانې یار کړه
شماره 1339: توره تيرا، تورې یې ونې
شماره 1340: له خولې مې سېل د وینو راغی
شماره 1341: له خولې مې شنه دودونه خيژي
شماره 1342: د خولې خندا دې راسره ده
شماره 1343: په سالنډۍ دې چيلم پرېښود
شماره 1344: په تورو سترګو اشارت کړه
شماره 1345: راشه دا خپل مَېن وګوره
شماره 1346: راشه د یار خبر دې واخله
شماره 1347: د غم سپایان دې راپسې کړه
شماره 1348: د سپينې خولې بیه دې واخله
شماره 1349: زه اسوېلی کولی نشم
شماره 1350: د دروازې سړی خو نه يم
شماره 1351: د سپينې خولې دې دومره خرپ شو
شماره 1352: دا زه چې ژېړ زبېښلی ګرځم
شماره 1353: دیدن په لک، خندا په زر ده
شماره 1354: د سپينې خولې واک مې درکړی
شماره 1355: زما د مور ځواب به وایې
شماره 1356: زلفې مې مه غوڅوه مورې
شماره 1357: زه مسافر درته ولاړ يم
شماره 1358: د سپينې خولې زکات دې باسه
شماره 1359: د سپينې خولې زکات وباسه
شماره 1360: زکات د خولې به زه ور نه کړم
شماره 1361: زړه مې د اور کباب خانه ده
شماره 1362: زړه مې د سترګو له خوا وسو
شماره 1363: زړه مې په داسې اشنا بایلود
شماره 1364: راشه یو نوی کفن راکړه
شماره 1365: که اسوېلي تر خولې وباسم
شماره 1366: کمیس مې لنډ ونیسه مورې
شماره 1367: قلم زما په حال خبر شو
شماره 1368: قسم پە خدای باور پرې وکړه
شماره 1369: غم مې له زړە نه راچاپېر شو
شماره 1370: عقل د سر فکر، د زړە وي
شماره 1371: عالمه یار مې بازاري شو
شماره 1372: شور و فریاد مې لە خولې خېژي
شماره 1373: شبنم بە داسې پە ګل نە وي
شماره 1374: ساه مې د یار په غېږ کې خيژي
شماره 1375: جانان زما روزي کړې خدایه
شماره 1376: که بر تنګي ځنې راتېر شوې
شماره 1377: هلکه هلته دې خدای مل شه
شماره 1378: نه مې څوک و، نه مې پکار شو
شماره 1379: لیلا پلو له مخه واخيست
شماره 1380: له خولې مې آه ورپسې لاړ شي
شماره 1381: له خولې مې آه ورپسې لاړ شي
شماره 1382: له خولې مې رود د وینو راغی
شماره 1383: که هزار ځل صبر سکوت کړم
شماره 1384: جانانه هلته دې خدای مل شه
شماره 1385: ته له فرضي روژې نه تېر شه
شماره 1386: په سپينه خوله کړه روژه ماته
شماره 1387: یار په سفر ځي، خولګۍ به ورکړم
شماره 1388: سر مې د يار تر سره جار کړې
شماره 1389: څوک به دې سپينه خولګۍ غلا کړي
شماره 1390: اوس به خولګۍ درځنې ځار کړم
شماره 1391: اشنا نوکر دی، راتلی نشي
شماره 1392: راشه زما په څنګ کې کېنه
شماره 1393: خولګۍ دې خورم، نه پرې مړېږم
شماره 1394: بلبلان ټول په ژړا ژاړي
شماره 1395: زما دې تش ديدن پکار دی
شماره 1396: د توتۍ هسې خولګۍ سره ده
شماره 1397: خاطر دې ډېر راباندې ګران دی
شماره 1398: څنګه دې خواره کړمه خدایه
شماره 1399: زما اشنا نادان هلک دی
شماره 1400: جینۍ وړه ده لويه نه ده
شماره 1401: اوس مې له کوره ولې باسې
شماره 1402: د ازادۍ معشوقه وايي
شماره 1403: د بلۍ سر نه خولګۍ راکړه
شماره 1404: خدایه یو داسې اشنا راکړې
شماره 1405: څوک به دې مړ کړي ښکلیه یاره
شماره 1406: چې جنګ ته ځې، خولګۍ مې واخله
شماره 1407: ته په سنګر کې ځان شهید کړه
شماره 1408: زړګی دې تور، خولګۍ دې سپينه
شماره 1409: په خولګۍ هيڅ ویلی نشم
شماره 1410: زه چې ور وګورم شرمېږم
شماره 1411: خولګۍ دې خورم نه پرې مړېږم
شماره 1412: ستا دې قسم وي، خولګۍ راکړه
شماره 1413: ستا دې قسم وي خولګۍ راکړه
شماره 1414: زما دې تش دیدن بس نه دی
شماره 1415: زما جانانه نېشه داره
شماره 1416: زما جانان ګل د انار دی
شماره 1417: زما پر سپينه خولګۍ مړ دی
شماره 1418: راشه زما د لښتې ګل شه
شماره 1419: راځه راځه چې خولګۍ درکړم
شماره 1420: راځه چې دواړه ټال ته خيژو
شماره 1421: د جینکو اصیله خویه
شماره 1422: دا دې غلطه یارانه ده
شماره 1423: راځه راځه چې خولګۍ درکړم
شماره 1424: زما خولګۍ د هغه چا ده
شماره 1425: واک د خولګۍ بە یار ته ورکړم
شماره 1426: نجلۍ د خدای روی ته وګوره
شماره 1427: نجلۍ پە باغ کې خولګۍ ورکړه
شماره 1428: کە د دښمن مخ ته یې مخ کړ
شماره 1429: عالمه بل دستور مې ولید
شماره 1430: شه په ولاړې را تر غاړې
شماره 1431: سر مې د یار تر سره ځار کړې
شماره 1432: سر دې د خدای په امان اوسه
شماره 1433: چې ملغلرې ترې شرميږي
شماره 1434: د يار مې ټکي ټکي مخ دی
شماره 1435: خط مې د یار په خوَلو لوند دی
شماره 1436: مسافرو خوړليه ياره
شماره 1437: خدای دې زمونږ په کور کې ګل کړه
شماره 1438: ګړی په سر خوله رانه غواړې
شماره 1439: د عشق یاسين راباندې وایه
شماره 1440: دا پر ګلاب پرخه پرته ده
شماره 1441: خولې خولې وجود مې ريږدي
شماره 1442: که دې شرابو ته زړه کيږي
شماره 1443: پر مخ مې پشم د خولو دی
شماره 1444: سورت ياسين راباندې وايه
شماره 1445: جانانه راشه که دیدن کړې
شماره 1446: په تناره خولې خولې شوې
شماره 1447: په تناره خولې خولې شوې
شماره 1448: پر مخ يې داسې پرهار کېږده
شماره 1449: پر مخ يې پرخه د خولو ده
شماره 1450: دا پر ګلاب پرخه پرته ده
شماره 1451: چې مې د تورو زلفو وار و
شماره 1452: وار مې د تورو زلفو تېر شو
شماره 1453: د تورو زلفو وار مې تېر شو
شماره 1454: د تورو زلفو وار مې لاړو
شماره 1455: تن دې رباب زلفې دې تار کړه
شماره 1456: زلفې به ټولې درپسې کړم
شماره 1457: ما وېل، زلفې دې کړه شا ته
شماره 1458: سپين مخ دې لوی افغانستان دی
شماره 1459: جانانه ځه، الله دې مل شه
شماره 1460: تورې دې سترګې، تورې زلفې
شماره 1461: زلفې په مخ دې داسې ښکاري
شماره 1462: مازديګر چېرته وې، چې نه وې
شماره 1463: زلفې دې بې شماله ښوري
شماره 1464: زلفې اوږدې پرېږدم که لنډې
شماره 1465: زلفې دې بیا یارې ورستې کړې
شماره 1466: باد د خُتن له لوري راغی
شماره 1467: چې څانګه ماته شي، ګل وچ شي
شماره 1468: يا د خُتن له لوری باد دی
شماره 1469: زلفې د هر چا په مخ زانګي
شماره 1470: مخ يې اسلام، زلفې يې کفر
شماره 1471: چې هلکانو زلفې لويې کړې
شماره 1472: نور د مهابڼ سیلونه پرېږده
شماره 1473: مرګیه ځان راڅخه غواړه
شماره 1474: زلفې دې داسې په مخ ښکاریږي
شماره 1475: زلفې يې شا ته واړولې
شماره 1476: ته شړشم زلفو کې کېږده
شماره 1477: اشنا په ټوکو نه پوهيږي
شماره 1478: زما د تورو زلفو ګل دی
شماره 1479: له تورو زلفو مې زړه ښه دی
شماره 1480: که په لاس راغلې دا مې واوره
شماره 1481: چې ستا د زلفو نسيم راشي
شماره 1482: زه دې په زلفو باندې مړ وم
شماره 1483: ستا په ځولۍ کې مې ساه خيژي
شماره 1484: چې جانان ځي په مخ دې ښه شي
شماره 1485: يو وار دې زلفې په لاس راکړه
شماره 1486: زلفې مې ټینګې لاس کې نیسه
شماره 1487: د تورو زلفو په ځنګل کې
شماره 1488: مخ دې په تورو زلفو پټ دی
شماره 1489: مخ دې ګلاب، سترګې نرګس دي
شماره 1490: جانانه جګه ورته نه شوم
شماره 1491: باد د پغمان له لوري راغی
شماره 1492: بوی د زلفو دې لګيږي
شماره 1493: پاڼسي د زلفو ما ته راکړه
شماره 1494: په مخ دې شړک د زلفو راکړ
شماره 1495: د تورو زلفو په ځنګل کې
شماره 1496: زړګی مې ټول پرهر پرهر دی
شماره 1497: عطر مې پورې په کفن کړه
شماره 1498: جانانه ته يې رانه جدا کړې
شماره 1499: زما د زلفو ارمانجنه
شماره 1500: وار يې د تورو زلفو تېر شو
شماره 1501: خاونده دا پرده مې وکړې
شماره 1502: بېګا رانغلې کم نصیبه
شماره 1503: دا دې کمڅۍ پر مخ رابلوڅي
شماره 1504: خال مې سور اور ايرې ایرې شو
شماره 1505: له خپلو زلفو مې زړه ښه شو
شماره 1506: له خپلو زلفو مې زړه ښه شو
شماره 1507: که د وطن په ننګ شهید شوې
شماره 1508: په تورو زلفو کې یې بند کړم
شماره 1509: په دام د زلفو دې بندي کړم
شماره 1510: ټال کې زنګل نه درته ښايي
شماره 1511: ټوکې مې کړې مطلب مې نه و
شماره 1512: چې په کې ونښتې جانانه
شماره 1513: چې ستا د زلفو نسیم راشي
شماره 1514: چې وړاندې ځم، بېرته کاته کړم
شماره 1515: د مور ملوکې، سرې دې نوکې
شماره 1516: په سپينه ږيره، ډېره مينه
شماره 1517: په تور پيکي مې یار رنځور کړ
شماره 1518: په تور پيکي دې لېونی کړم
شماره 1519: چپه پيکي دې لېونی کړم
شماره 1520: په تور پيکي دې خاورې واوړه
شماره 1521: ګلونه ډېر دي، خدای دې ډېر کړي
شماره 1522: هلکه نوره یاري بس کړه
شماره 1523: سره مې د خدای، مال مې د کلي
شماره 1524: د لویو غرو سیوری پر سمه
شماره 1525: ولې به زه ورپسې نه مرم
شماره 1526: وربل زما دی چې پاچا دی
شماره 1527: وربل دې ونیولې ورېځې
شماره 1528: نن مې خپه زړګی خوشحال دی
شماره 1529: ګل د ګلاب مې ډېر خوښيږي
شماره 1530: که خوابدي درباندې زور شوه
شماره 1531: که ته شهید شولې جانانه
شماره 1532: که په زلمو کې بریالی شوې
شماره 1533: عالمه روغ يې لېونی کړم
شماره 1534: وربل دې بیا په کوچو غوړ کړ
شماره 1535: ولې به نه ژاړم عالمه
شماره 1536: ستا په وربل کې نرۍ لار ده
شماره 1537: د بخت منیر دا ښايسته څڼې
شماره 1538: څله ودریږې، یار مې نه یې
شماره 1539: خدای به دې بیا راته محتاج کړي
شماره 1540: اټې اټې زلفې دې توی شوې
شماره 1541: پر یار مې هغه نښه وايه
شماره 1542: که شپه د زلفو پسې نه وای
شماره 1543: هجران ظالم راپسې ګرځي
شماره 1544: نظر دې مه ستنوه یاره
شماره 1545: لښکر د زلفو یې مخ ونیو
شماره 1546: دا ستا د زلفو یو تار راکړه
شماره 1547: د تورو زلفو یو تار راکړه
شماره 1548: د تورو زلفو یو تار دا دی
شماره 1549: د زلفو تار دې نښه راکړه
شماره 1550: غم تېروه ښادي به راشي
شماره 1551: صورت مې اس، زلفې مې لومې
شماره 1552: لاس مې چندڼو ته ورتېر شو
شماره 1553: لاس مې چندڼې ته ورتېر شو
شماره 1554: قد دې چندڼ ونې په څېر دی
شماره 1555: که ته رښتیا په سفر درومې
شماره 1556: کټ مې د ګور پر لوري یوسئ!
شماره 1557: غم دې زما تر زړه چاپېر دی
شماره 1558: صبر کوه، خدای به مې درکړي
شماره 1559: سترګې دې ډنډ د پېښور دی
شماره 1560: ستن دې باڼه کړه، تار د زلفو
شماره 1561: سترګې دې سرې، زلفې دې تورې
شماره 1562: سپين ګبینی مې پکې بیا موند
شماره 1563: زړه مې د زلفو په دام ګیر شو
شماره 1564: زه خو دې ځار شم غنم رنګې
شماره 1565: زړګی مې سخت په بلا کښېووت
شماره 1566: رنګ خو مې تور په دې سبب دی
شماره 1567: د عاشقۍ په تبه پرېوزې
شماره 1568: د تاز د زلفو قېمت نشته
شماره 1569: هغه دې یاد که دې هیر دي
شماره 1570: د سرې غرمې خوب دې رایاد کړه
شماره 1571: د زلفو جال کې دې بندي کړم
شماره 1572: د زلفو څوکې دې چنګک دي
شماره 1573: د زلفو دام دې راته خپور کړ
شماره 1574: د زلفو پوځ یې ورسره دی
شماره 1575: د زلفو فرش مې غوړولی
شماره 1576: د خلاصېدو لاره مې نشته
شماره 1577: د اکوړي په میدانونو
شماره 1578: پګړۍ دې ول په ول مزه کړي
شماره 1579: زلفې دې بيا پر مخ خورې کړې
شماره 1580: د زلفو تار په اشرفۍ دی
شماره 1581: د زلفو تار راته راکوز کړه
شماره 1582: د زلفو ټال دې راته جوړ کړ
شماره 1583: د زلفو تار دې نښه راکړه
شماره 1584: د هلک تګ د دُراني دی
شماره 1585: څڼې اوږدې ښې دي که لنډې
شماره 1586: څڼې دې هسې رنګه خوند کړي
شماره 1587: چې کبرجن اشنا خبریږي
شماره 1588: ته په پياله کې اوبه راوړه
شماره 1589: ته به په شنو خالو مَېن يې
شماره 1590: په خوشحالۍ راځه جانانه
شماره 1591: پر مخ يې سپينې روپۍ زانګي
شماره 1592: په خوشحالۍ راشه جانانه
شماره 1593: په محبت مې ټوکه وکړه
شماره 1594: نن د اشنا د راتلو غږ دی
شماره 1595: نه د اختر په خوند پوهېږم
شماره 1596: اسپه دې زین کړه، روانېږې
شماره 1597: زه په ګلونو اموخته وم
شماره 1598: پر دنیا سره وړانګه پرته ده
شماره 1599: بری به خدای ستا په نصیب کړي
شماره 1600: پر مخ يې سپينې روپۍ زنګي
شماره 1601: باد يې پر مخ څڼې خپرې کړې
شماره 1602: ياره د سر سالو مې زوړ شو
شماره 1603: د تورو څڼو شړک یې راکړ
شماره 1604: اخر به ما په کلي بند کړې
شماره 1605: د پيکي ول دې راخراب کړ
شماره 1606: مخ ته مې غوړې څڼې راغله
شماره 1607: په غوړيدلي سر مَېن شوې
شماره 1608: اوربل دې یو لور ته چوټي کړ
شماره 1609: مینه د زړه په وينه کيږي
شماره 1610: د ناکامۍ شمال موزي دی
شماره 1611: چپه کاکل دې دښمني کا
شماره 1612: سترګې مې تورې پە رنجو شي
شماره 1613: خدای دې په غېږ کې راته مړ کړه
شماره 1614: سر مې وړې وړې کوڅۍ کړه
شماره 1615: په کوټه مه ګرځه نیمزالې
شماره 1616: زلفې اوږدې، یوه کمڅۍ کړه
شماره 1617: زلفې مې دوه کمڅۍ وې ما څلور کړې
شماره 1618: يار په خورو زلفو مَېن دی
شماره 1619: په سر مې مه وهه ظالمه
شماره 1620: سپينو پايڅو دې لېونی کړم
شماره 1621: په ښامارانو مې و نه خورې
شماره 1622: د برېتو څوکې مې راتاو کړې
شماره 1623: لە تور کاکله دې خبر شوم
شماره 1624: اوربل په توره نه ړنګيږي
شماره 1625: اوربل په توره نه ورانيږي
شماره 1626: د کېږدۍ خوا ته یې ولاړه
شماره 1627: لکه کاکل بە پرېشان شې
شماره 1628: د مخ لمبه یې پرې لګيږي
شماره 1629: چپه کاکل د غم کاکله
شماره 1630: اوربل په توره نه ورانيږي
شماره 1631: د کېږدۍ خوا ته یې ولاړه
شماره 1632: تور دې کاکل، تورې دې وروځې
شماره 1633: تور دې زلفان، تور دې چشمان
شماره 1634: که تور اوربل مې ميراتيږي
شماره 1635: د پاچاهۍ لايقې پېغلې
شماره 1636: راځه چې ګل دې د اوربل کړم
شماره 1637: اوبه بهانه، غرض يې نور دی
شماره 1638: ستا د اوربل خوشبو پرې لګي
شماره 1639: نن د ګودر په غاړه مه ځه
شماره 1640: توره تيرا، تورې یې ونې
شماره 1641: نن د هغې پېغلې وادە دی
شماره 1642: نجلۍ پە ګور کې ارمان وکړ
شماره 1643: ګل یې ټومبلی پە اوربل کې
شماره 1644: کە مې دا تور اوربل پرې ټیټ کړ
شماره 1645: ګلونه ډېر درسره راوړه
شماره 1646: ګل له اوربل سره جوړېږي
شماره 1647: ګلابه رنګ دې ښایسته دی
شماره 1648: کە دې و نە خوړم اوربله
شماره 1649: کاږە اوربل دې لېونې کړم
شماره 1650: سوال به يې ولې نه قبليږي
شماره 1651: اوربل دې جوړ په غنم لو کړې
شماره 1652: قلم دې مات، ګوتې دې پرې شه
شماره 1653: دا تور اوربل دې کړه دوه ځايه
شماره 1654: روپۍ کلدارې مزه دارې
شماره 1655: لحده سوال به درته وکړم
شماره 1656: اوربل يې بيا پر مخ راخپور کړ
شماره 1657: پر تور اوربل دې ږلۍ وشه
شماره 1658: مخ دې پخپله ښايسته ګل دی
شماره 1659: مخ ته مې واچول لاسونه
شماره 1660: مخ دې اسمان، زلفې دې ورېځې
شماره 1661: په اوربل ورو ږمنځه راکاږه
شماره 1662: چې مرګی شته، ښادي که نشته
شماره 1663: زما د يار اوربل يې وران کړ
شماره 1664: باور مې نشي چې به روغ شم
شماره 1665: د هندوستان له مرګه تېر شه
شماره 1666: اوربل ته لنډې غوټې ورکړه
شماره 1667: اوربل يې بیا په مخ راخپور کړ
شماره 1668: اوربل يې پولې پولې راغی
شماره 1669: امېل د سرو زرو ښه ښکاري
شماره 1670: په وينو سور لکه ګلاب شه
شماره 1671: ګلابه دا قدر دې بس دی
شماره 1672: ګلونه ډېر درسره راوړه
شماره 1673: په تور اوربل مې جنګ جوړيږي
شماره 1674: زما خيالي اوربل به سپين وي
شماره 1675: په تناره مه ورغوړېږه
شماره 1676: باور مې نه شي چې به جوړ شم
شماره 1677: تبه مې نه ده چې به جوړ شم
شماره 1678: قسمت يوه کړه او ما بله
شماره 1679: سپرلی به بیا په وطن راشي
شماره 1680: کمکۍ نجلۍ ګوره چې لمونځ کړي
شماره 1681: کمکۍ نجلۍ، ماللې سترګې
شماره 1682: کمکۍ نجلۍ، ماللې سترګې
شماره 1683: د تورو زلفو لو مې وکړ
شماره 1684: تور دې پېکی، نرۍ دې وروځې
شماره 1685: پېکی دې بیا په کوچو غوړ کړ
شماره 1686: پېکی يې یو خوا ته شانه کړ
شماره 1687: جینۍ ولاړه په لمانځه ده
شماره 1688: مورې کوچيانو ته مې ورکړه
شماره 1689: سپوږمۍ پر ما دې څه احسان دی
شماره 1690: که د دیدن باران یې نه وای
شماره 1691: پسرلی راغی، ګلان ډېر شول
شماره 1692: پرون پر پورې کلي راغلم
شماره 1693: له ګلو ډک اوربل پرې ټيټ کړه
شماره 1694: محفل يې ټول سپينه رڼا کړ
شماره 1695: مَېنه يم، منکره نه يم
شماره 1696: اوربل مې مخ باندې راخپور دی
شماره 1697: واړه سبق به درنه هېر کړم
شماره 1698: په تور اوربل مې لوبې مه کړه
شماره 1699: خلک په لومو مرغان نيسي
شماره 1700: جانانه جګه درته نه شوم
شماره 1701: جانانه جوړ به لېونی شې
شماره 1702: ته چې تر سيند راپورې وځې
شماره 1703: ته دې د زړه برجونه ټينګ کړه
شماره 1704: تورې دې سترګې، تور دې خال دی
شماره 1705: توره تیاره ده، نه دې وينم
شماره 1706: ته مسافر د تور دکن شوې
شماره 1707: په کشمالو کې ورته پټ شوم
شماره 1708: د هندوستان له مرګه تېر شه
شماره 1709: جانانه خپل وطن ته راشه
شماره 1710: په سترګو ړوند شې، راته ګوره
شماره 1711: په سترګو ړوند شې، راته ګوره
شماره 1712: د اوربلونو سوداګره
شماره 1713: په تور اوربل ګټلی ما يې
شماره 1714: په تروږمۍ کې رڼا راغله
شماره 1715: په شمله ګۍ دې ګل کتار کړل
شماره 1716: په تور اوربل مې سلام وايه
شماره 1717: زما دې بیا تمه پيدا کړه
شماره 1718: زلفې اوربل دې توره شپه وه
شماره 1719: زړه مې غمونه لاندې باسي
شماره 1720: روپۍ څوک څه کوي جانانه
شماره 1721: په لښتي ټوپ کړه بیا راټوپ کړه
شماره 1722: د کيږدۍ خوا ته یې ولاړه
شماره 1723: پر بام ولاړې هوادارې
شماره 1724: د سور کونډو پر ماتم ژاړم
شماره 1725: د تور اوربل په پاچاهۍ کې
شماره 1726: د اوربل سيوری دې رنګي شو
شماره 1727: د ارغوان ګلونه راوړه
شماره 1728: دا تور اوربل دې کړه دوه ځایه
شماره 1729: د مازدیګر سيوري کاږه شول
شماره 1730: خدای دې زما د باغچې ګل کړه
شماره 1731: جانانه مرې که پاتې کېږې
شماره 1732: زلفې اوږدې پرېږدم، که لنډې
شماره 1733: زلفې به ستا د تورې بند کړم
شماره 1734: زلفې يې پر مخ کړۍ کړۍ کړې
شماره 1735: زلفې دې بیا پر مخ خورې کړې
شماره 1736: زلفې دې تاو پر مخ پرتې دي
شماره 1737: زلفې دې تاو کړې، کات دې ورکړ
شماره 1738: زلفې دې تورې پر مخ زانګي
شماره 1739: زلفې مې تاو کړې، کږې نه شوې
شماره 1740: زلفې دې دام، خال دې دانه ده
شماره 1741: زلفې مې ټولې تر تا ځار دي
شماره 1742: زلفې مې یار کږې وږې کړې
شماره 1743: سپېدې وچاودې سبا شو
شماره 1744: ستا پە اوربل مې دې قسم وي
شماره 1745: سر دې د تور لحد نه هسک کړه
شماره 1746: ستا دې قسم وي چې زرګر شه
شماره 1747: ساه مې په لنډه لنډه خيژي
شماره 1748: ولې بە زە ورپسې نە مرم
شماره 1749: کە خدای کول لالی بە راشي
شماره 1750: سر دې اسمان، څڼې دې ورېځې
شماره 1751: ستا په دالان کې اثري شوم
شماره 1752: د غرمې خوب خو جینکۍ کړي
شماره 1753: د سهار باده په ورو ورو ځه
شماره 1754: د یار مې غونډې منډې څڼې