...

رحمان بابا

زه د يار په درد وغم کې غرقاب خوښ يم

په دا اور کې يې طاقت و بې تاب خوښ يم

که ډوبېږم په اوبو که په اور سوزم

د سرو شونډو په اتش و په اب خوښ يم

چې د يار د خط و خال نښې په کې وي

زوړند سر په مطالع د کتاب خوښ يم

تر دا پوچه ګفتګو چې يې زه اورم

په نغمه په ترانه د رباب خوښ يم

د ريا تر ناقبوله عبادته

د ساقي په ميو مست و خراب خوښ يم

چې نه علم نه تسبيح نه تلاوت وي

له دې هسې بيدارۍ زه په خواب خوښ يم

د طوبی د ونې سوری مې خوښ نه دی

ستا د مخ په لنبو سوی کباب خوښ يم

خاموشي که هر څو لويه مربته ده

زه له يار سره په سوال و جواب خوښ يم

د يار ډېرې غمخوارۍ يم عاجز کړی

رحمان ځکه په خوردن د شراب خوښ يم