...

رحمان بابا

باړه وتړه هاله کښت و زراعت کړه

تقوی دار شه هاله طمع د جنت کړه

عاقلان په وړاندې ځي په ورستو ګوري

په دنياکې سر انجام د اخرت کره

سم د لاسه کار هر ګوره ډېر مشکل دی

څو لا نه يې غريب زيرمه د غربت کړه

چې نور خلق ملامت در باندې وايي

لا پخوا تر خلقو خپل ځان ملامت کړه

چې عقبی ته د دنيا په اجر مومې

خو هم دا عمارت هلته عمارت کړه

څو به ګورې د قيامت و ورځو شپو ته

خو هم دا جهان په ځان باندې قيامت کړه

چې نيکې بدي په تله کې تلل شي

خود پخپله تله واخله عدالت کړه

که لښکر د حرص هوا درباندې زور شي

سر دننه په قلعه د قناعت کړه

دا به نشي چې ستا څټ او د حق مخ وي

که حق غواړې ته هم مخ په حقيقت کړه

هغه زړه چې عرش الله دي ګوره کوم دي

څو دي توان شي د جمله زړونو خدمت کړه

وړاندني هم واره ستا په څېر سړي وو

ته هم پاڅه د هغو په څېر همت کړه

د دنيا چارې همه واړه فاني دي

باري پورته شه يو بل رنګه حکمت کړه

په طبيعت د عاشقانو دارو نه شي

درومه بله خوا دارو د خپل زحمت کړه

څو دي حق موندلي نه دي مه جار ووزه

په دا مرسته دا جهان واره لت پت کړه

اې رحمانه اول ته نصيحت واخله

دغه پسه بيا و بل ته نصيحت کړه