ستا د مينې ګوهر نشته په هر اب کښې

مګر بيا موند شي د اوښه په درياب کښې

که ته وينې زما پټي څښې دلبره

رنګ د لبو دي ګواهي لي په دا باب کښې

په هر ځای چې ستا د لبو نوم اغاز شي

د لاله و بارن اوري په احباب کښې

له خسته زړونه به څه دلستاني کا

د خراج ګنجايش نشته په خراب کښې

زه حيران د ستا د وروځو په تور خال يم

کافر څشکل سجده کا په محراب کښې

ګل له ډېرې باريکۍ په شبنم خور شي

نازکان زړه بد وي په صاف ځواب کښې

د بهار په ګلو اوري بارانونه

د څڅويکې طاقت نشته په حباب کښې

د رحمان غلطي وبخښه اې خدايه

د اوترو چارې نه وي په حساب کښې