...

رحمان بابا

چې شهيد د تورو سترګو په خنجر شي

خوشنودي يې د سرو شونډو په کوثر شي

چې را ياد يې سپين رخسر دراز مژګان کړم

هغه دم مې زړه سپند سينه مجمر شي

عندليب خاطر مې الوزي په ګلو

که د ترکو سنبل زلفې يې سهپر شي

که يا سل ځله جفا راسره کاندي

زما کله په جفا د يار باور شي

د ناصح په نصيحت به منع نه شم

که هزار ځله مې ورور و برادر شي

د رقيب او زما صلح سره نشته

که مو چرې لاس و دست وبله بر شي

صبوري او قراري له ما خطا دی

تر هغه ساعته پورې چې محشر شي

تير ساعت به د هيچا په لاس کې نه وږي

مګر تللی اشنا بيا په اشنا ور شي

خوبرويان به د سپوږمۍ ټوکړه را وخلي

که رحمان کچکول په لاس کې قلندر شي