کله شو لا کله خريدار يم ستا د مخ

تېر تر سر و ماله په بازار يم ستا د مخ

بې دستا له مخه نور مې هيڅ په مخ کې نشته

هسې رنګ نتلی په ناتار يم ستا د مخ

هيڅ په سترګو نه وينم دا خپل صورت چې کوم دی

ډوب تر هسې حده په انوار يم ستا د مخ

درد و اه وکاږم بهانه د تماکو کړم

سوی لوغړن مدام په نار يم ستا د مخ

نور وګړي واړه همګي د دنيا کار کا

زه همېشه غرق په انتظاريم ستا د مخ

شکر چې يې اخلاص کړم د نور خلقو له مننه

سر په سجده اېښی منت بار يم ستا د مخ

هره خوا چې درومم زه رحمان د زړه په سيل

بل مطلب مې نشته طلبګار يم ستا د مخ