که قاصد يې د مقصود

اواره کړه زيان او سود

هر چې درشي ستا په مخ کې

واړه وګڼه بهبود

هر چې وي سېوا له خدايه

واړه وګڼه نابود

رضا پاسه و قضا ته

مدام خوښ اوسه خوشنود

و هستۍ و ته جلوه کا

لکه ابر هسې دود

ته وځان و ته نطر کړه

چې قبول يې که مردود

نندارچې د خپل صورت شه

چې مسلم يې که جهود

امتي د ابراهيم شه

تابع مه شه د نمرود

د غفلت له خوبه پاڅه

څو به اوسې خواب الود

مقيد او مشغول اوسه

په دعا او په درود

اسمان طوره په رکوع شه

زمين طوره په سجود

هر اشيا د حق ثنا کا

په نغمه لکه داود

که بېدار شي خود به اوري

په هر لوري دا سرود

که اياز شي بندګۍ کي

نور به ناز کړي په محمود

هر اسباب د ښو د بدو

مهيا دی هم موجود

که دانا يې وبله بېل کړه

فرموده ونا فرمود

چې سپند نه شي په اور کې

نه وي خوند د بوی د عود

ځان له غشه پاکېزه کړه

لکه بحر نامعدود

هلاک ځکه شو رحمانه

چې يې پاک نه شو وجود

رحمان بې د يار له ذکره

نه زده بل ګفت و شنود