...

رحمان بابا

مخ د يار شمس و قمر درې واړه يو دي

قد و سر و صنوبر درې واړه يو دي

حاجت نه لرم په شهد و په شکرو

لب د يار شهد و شکر درې واړه يو دي

که بې ياره په بستر د پاسه پروت يم

ناز و خاورې دا بستر درې واړه يو دي

چې يې در و هم ديوار و ته نظر کړم

باغ بوستان و دغه در درې واړ يو دي

خدای د يار له هجره هيڅوک خبر مه کړه

تاخت و قتل دا خبر درې واړه يو دي

چې غبار يې د کوڅې را باندې راشي

دا غبار مښک و عنبر درې واړه يو دي

هغه دم چې سړی درومي له جهانه

تورې خاورې سيم و زر درې واړه يو دي

قلندر چې په رښتيا قلندري کا

خان سلطان و قلندر درې واړه يو دي

ور دي نه شي په پردۍ زمکه هيڅوک

کور و کر ومبصر درې واړه يو دي

چې دي نه په کې يو يار نه دي اشنا وي

هغه ښهر بحر و بر درې واړه يو دي

په دکان د نابيناو جوهريانو

خر مهرې لعل و ګوهر درې واړه يو دي

په سبب د ظالمانو حاکمانو

ګور و اور و پښاور درې واړه يو دي

غزا وشوه که ځان ستائې وحمان ته

بې هنر و ګاو و خر درې واړه يو دي