...

رحمان بابا

فراموش مې کړ د ستا په مينه ځان

ځان لا څه دی بلکه عمر جاودان

لکه زه چې ستا د در په خاورو خوښ يم

هومره عيش و طرب نه لري شاهان

لکه زه يې چې ستا د غم پنډونه اخلم

هومره پنډ اخيستی نه شي پهلوان

هسې بې سر و سامان يم ستا په عشق کې

چې اګاه نه يم په سر و په سامان

هسې بې شرابو مست يم ستا په مينه

چې خبر نه يم له زمکې له اسمان

دا به څه رنګ شي چې ته د کال وعده کړې

په ما نه تيرېږي بې تا يو زمان

تمامي عمر د ستا په طلب ورک يم

لټوم دي په هر ښهر په بيابان

که له دره يې شړې که يې پرېږدې ته

ډېر مين دی ستا په مخ عبدالرحمن