ساقي پورته شه د ميو جام تيار کړه

عمر هيڅ معطلي نه کاندي تلوار کړه

هر دم تيغ د ستا زما په ګلو ګرزي

هر نفس د خپل نفس له تيغه ډار کړه

تر خودۍ په هورته بله بلا نشته

خاد مې د بيخودانو په دلبار کړه

دا پنځه ورځې ژوندون چې غنيمت دی

شکرانه په دا نعمت د کردګار کړه

که غمخوار غواړې په غم و په اندوه کې

ښيښه ډکه د شرابو اختيار کړه

څو دي دوه سترګې غړېږې په جهان کې

ننداره په هر ساعت د خپل نګار کړه

هغه څوک دي چې تهمت پرې وايه نشي

غوږ په هيچا باندې مه باسه خپل کار کړه

مدعي چې په خوله ورشي هغه وايي

ګوش و هوش د محبانو په ګفتار کړه

بې وفا دي د دې دهر ياران واړه

چې دي پس له مرګه يار شي هغه يار کړه

رحمان وايي د دنيا چارې فاني دي

البته په نا خبرو اعتبار کړه