رحمان بابا
تل به نه وي شګفته ګلزار د عمر
نه به جوړوي هميشه بازار د عمر
لکه سيند د اباسيند په غورځي درومي
هسې يون دی په تلوار تلوار د عمر
لکه برق چې مخ څرګند کاندي بيا نه وي
هسې تېز دی بې سکون رفتار د عمر
سرکشي لري تر هسې حده پورې
چې نېوی نه شي هيڅوک مهار د عمر
چې سمند يې نه جلب لري نه واګې
خود به پريوځي عاقبت شهسوار د عمر
په ساعت د سلو کالو ياري پرې کا
بې وفا دی هسې رنګه يار د عمر
خپل صورت به د حباب په سترګو ګوري
که څوک وکاندي په زړه کې شمار د عمر
نه له کوره چېرته ځمه نه سفر کړم
بې سفره مې غوېږي لار د عمر
عاقبت به د اجل په مقراض غوڅ شي
پيوسته به مدام نه وي تار د عمر
بيا يې وار په دا دنيا نشته رحمانه
په هر چا باندې چې تېر شو وار د عمر