...

رحمان بابا

چې نصيب يې سينه چاکه زړه افګار شه

جرس ځکه په فرياد و په چغار شه

چې ندا د عاعشقۍ په عاشق وشوه

د غفلت له خوبه پاڅيده بيدار شه

عبادت د ريا کار څه پکار نه دی

لکه غوک هسې په بحر کې مردار شه

د جاهل زهد په زهد حساب نه دی

لکه مال په خمرو خرڅ د خمر خوار شه

مشقت د نادانانو واره پوچ دی

لکه بې بارانه ابر تش غبار شه

علميت د بې عملو عالمانو

لکه ګنج د کتابونو په خره بار شه

چې يې کاندي و نا اهل و نا قابل ته

نصيحت د ناصحانو څه په کار شه

د رحمان کلام په غوږ د بې هنرو

لکه در په لاس د طلفل هسې خوار شه