رحمان بابا
بد اختر به نېک اختر نه شي هرګز
مرغ چوچه به درګوهر نه شي هرګز
که مکان يې په اسمان دی غزا وشوه
ستاره به شمس و قمر نه شي هرګز
که يې اصل له يوې ځمکې وي څه شو
بېد به سر و صنوبر نه شي هرګز
که همه عمر باران ورباندې ووري
خس به ګل د پېغمبر نه شي هرګز
له نا اهلو د وفا طمع ومه کړه
ګنده نل به نېشکر نه شي هرګز
که تور غر له ځايه خوزي وبه خوزي
ولې نور به مقدر نه شي هرګز
د رحمان په باب چې وشوه هغه وشوه
مکرر به دا دفتر نه شي هرګز