د هغو چې ځبله مهر و محبت وي

په هستۍ او په نيستۍ کې فراغت وي

عاشقي ده تر هغه مقام په هورته

چې د چا مقام په رنځ و په راحت وي

څه د اور په لمبو سوی څه د عشق

واړه عشق دی که هجران وي که وصلت وي

چې مطلب و مدعا د سړي خدای شي

ناست ولاړ يې همه واړه عبادت وي

که په دوه قدمه ومري هم حاجي شي

چا چې کړی د مکې په لوري نيت وي

هغه څوک چې پير وي د اوليا کا

دا يې واړه په معنا کې ولايت وي

که د زرو په تخت کښېني غزا وشوه

و فهيم و ته کم فهمه بې عزت وي

خاورې زر په سړي واړه برابر شي

هغه دم چې له جهانه په رحلت وي

د دانا او د نادان تر ميان يو حد دی

هوښياري تر حد په هورته حماقت وي

تجاوز له خپله حده پکار نه دی

د هر چا په خپله خونه کې حرمت وي

نور عالم که د دنيا غمونه کاندي

د رحمان سره دې غم د اخرت وي