هسې مست يم ستا د شونډو په شراب

چې به نه وي بل دا هسې مست خراب

لاس د ستا په مينه اچوم و ګل ته

لکه بوټي ته لاس اچوي غرقاب

دا سرخي او سفېدي دستا د مخ ده

که زما په مخ باران دی د خوناب

څه اثر به زما اوښکې په تا کاندي

لا تازه شي اور په اوښکو د کباب

عاشقان دې سترګې روڼې کا په عشق کې

دا خواب نه دی دا منزل دی د سېلاب

ماچې خال دستا د ورځو په ميان ولید

به بل هسې رنګ امام شته نه محراب

ښاپېرۍ چې لیده نه شي سبب دا دی

مخ د ستا له شرمه نغاړي په حجاب

چې سباشي ستا تر مخ پورې شرمېږي

ځکه زيست په توره شپه کاندي مهتاب

حجاب واخله مخ کړه تور د هغو خلقو

چې تحسين کا ستا په دور د افتاب

هسې نه چې زه دلبر وايم و تا ته

خدای دی تا لره در کړی دا خطاب

ستا د مخ په ورق باندې خط و خال دی

د مصحف په صحيفو باندې اعراب

سات د حسن حساب هيڅ په رحمان نه شي

هم په دا چې بې حساب دی بې حساب

يو کتاب په سړبن کې چا و نه کړ

بې رحمانه چې يې وکړ دا کتاب