رحمان بابا
که د زړه په وينو رنګ د چا ګوګل شي
چې بېلتون په جهان ګرزي خو به سيل شي
که د اوښو په درياب باندې نهال کړې
نيشکر به نيشګر شي نل به نل شي
مشقت د سړي واړه حبطه کا
په ښوره کې چې د ګل بوټي نهل شي
د دنيا ياري دوستي څه پکار نه ده
له اوله يار و دوست وي پسې غل شي
که هر څو يې وبله مهر و محبت وي
نهايت سره په جنګ و په جدل شي
په مثال د دروغژنې مرغلري
اب و تاب يې په دوه ورځې کې بدل شي
که يې زنه د ځواني په وقت کې سيب وي
هغه سيب يې په پيرۍ کې بيا حنظل شي
د رقيب له بده خويه به څه وايم
ترو دا ګوره چې لا يار ورسره مل شي
زه رحامن په ښه په بد د ديار پوهېږم
کاشکې زهر په دهن د چا عسل شي