...

رحمان بابا

په دنيا کې که څه کار دی خو د دين دی

د دې کار په کننده و افرين دی

چې تقوی او ديانت يې شي په بخره

د هغو د سعادت ستوري قرين دی

قناعت مې هسې خوند په خوله کې کيښود

چې وچ ټوک مې په دهن کې انګبين دی

بې هاتيانو بې اوښانو بادشاهي کا

د زاړه پوري ټوکر کې يې قالين دی

چې په خواست د حاجت پورته کا لاسونه

د اسمان د مالايکو پرې امين دی

چې قبوله کهتري کا په دنيا کې

د هغو په بهترۍ باندې يقين دی

تل د لوړي اوبه درومي و ژور ته

حق تعالی کمال ورکړي و کمين دی

خاکساري د خاکسارانو مرتبه ده

که زړوکې يې خيرن وي زړه يې سپين دی

د سرکښو سر که ورشي تر اسمانه

په دوه ورځي پس يې ځای زير زمين دی

که ښيوه يې وي په سر کې او لويي کا

د رحمت لياقت نه لري لعين دی

که صورت يې د سړي سړی باله شي

په معنا کې سړی نه دي شياطين دی 

که رحمان څخه متاع د دنيا نشته

شکر دا چې نه خودارای و نه خودبين دی