ورقونه لټوم د هر مکتوب

پکې غواړم خال وخط د خپل مطلوب

يا تنور دی يا دکان د اهنګرو

چې په عشق کې تصور کړم خپل قلوب

په خندا خندا ځان اچوي و اور ته

خدای څوک مه کړه په جذبه د عشق مجذوب

زه چې غم د مهرويانو را په زړه کړم

له دې غمه ولاړ شي زړه را څخه ډوب

ګوره څرنګ عشق اسان کړه وعاشق ته

دا مشکل مشقتونه د ايوب

په ژړا ژړا تر هسې حده راغی

چې ځان ړوند کړ په يوسف پسې يعقوب

عشق دی دا چې معشوقه شوه و عاشق ته

نه رخسار د مهرويانو په اسلوب

هغه څه پوښتي له هجره له وصاله

چې په خپله هم محب شي هم محبوب

چې نظر يې له صورته په معنو کړ

و رحمان و ته يکسان شو زشت و خوب