که په هجر کې څوک ما پوښتي له حاله

حال خو ا دی چې ناتوان يم بې مجاله

زه د يار په ديدن ځکه شتابي کړم

چې د عمر بقا نه وينم تر کاله

چې تر حسنه تر جماله يې ځار نه شم

شرمنده يم د خوبانو تر جماله

ته و ما ته نصيحت مه کړه ناصحه

عشق بې نياز دی له ثوابه له وباله

بې د خپل اشنا د حسن له تعريفه

هيڅ مې مه پوښته له نوره قيل و قاله

ما د عشق په درس کې نور څه لوستي نه دي

بې له زلفو بې له خطه بې له خاله

په دنيا په اخرت مې دې خدای نه کا

بې نصيب د مهرويانو له وصاله

که يار سر په ديدن غواړي مه جار ووزه

دغه حکم رحمان کړی دی دلاله