...

رحمان بابا

تل دې ستا خواب الودو سترګو خواب وي

چې فتنه په خواب وده شي ډېر ثواب وي

لکه می چې په مينا کې تجلي کا

نور د حنس په حجاب کې بې حجاب وي

ته چې ما ته لولوي پټۍ د صبر

زه هم ډېر په دا راضي يم که مې تاب وي

زه په دا سبب په ترکو پسې ژاړم

چې ژړا د عاشقانو د مخ اب وي

که نادان وي هم دا همره خو پوهېږي

څوک چې نن ژاړي په يار پسې کذاب وي

د عاشق سترګې په داسبب شوې پاکې

چې مدام د جوي په سر لکه حباب وي

له خالي خونې به څه وړي چې څه نه وي

که ختلي د حباب په سر سيلاب وي

هم په دا يې د نغمې اثر پيدا شه

چې په تشه ګيډه صبر د رباب وي

د حريص له خپله نقده بهره نشته

لکه مار د ګنج د پاسه پيچ و تاب و ي

کاملان تعلقات د دنيا نه کا

لکه پاڼي د خزان پښه په رکاب وي

غفلت هيڅ مناسب نه دی په دنيا کې

ساکنان د دهر کل واړه خراب وي

چې ښادي غواړي بې شماره بې حسابه

په رحمان به د غمونو څه حساب وي