کامګار خټک
د قافیه د حروفو له لحاظه
الف
ب
ت
شماره 1: په خندا مې يار په غېږ کې چې خور پرېووت
ټ
ث
شماره 1: الغياث ياره له تا نه الغياث
ج
شماره 1: ښايي دلربا له چې له ښکليو اخلي باج
څ
شماره 1: لکه زړه زما په جور کړ جانان غوڅ
چ
شماره 1: د زړه غم که زما هسې شان ګوګل وچ
ح
شماره 1: که يو ګوټ وخورې د عشق د جام له راح
خ
شماره 1: شکر شکر چې مېوه د غم له شاخ
د
ذ
ډ
ړ
ژ
ږ
ش
ښ
ص
ع
شماره 1: لکه يار زما لري حسن بديع
غ
شماره 1: چې يې زړه زما لاله غوندې کړ داغ
ف
شماره 1: که يې وليده د يار دواړه رخسار واف
ک
ګ
شماره 1: څوک چې کېناسته د مينې په اورنګ
ل
م
شماره 1: ښه چې تر همه ښکليو جانان لرم
شماره 2: که دلبر په مخ تر ګل رنګين لرم
شماره 3: زه چې هسې واويلا کړم
شماره 4: که دا تور کسي سياهي باڼه قلم کړم
شماره 5: که په ياد د دلبر زلفې تور چشمان کړم
شماره 6: که د تا د سترګو مينې بيمار نه کړم
شماره 7: ګوره څومره ظلم جور د دلبر وړم
شماره 8: ستا زلفې په پښو باندې پرتې دي خم په خم
شماره 9: که منصور غوندې په دار شم يا سنګسار شم
شماره 10: مه کړه خدای چې ستا په بدو به ملال شم
شماره 11: چې ليمه د يار په پښو باندې مښی نه شم
شماره 12: چې د ښکليو د زنخ په هوس تللم
شماره 13: که په مخ دې زلفې نه وای خم په خم
شماره 14: هسې غرق د خپل آشنا په محبت يم
شماره 15: چې د تا د در غلام يم
شماره 16: زه چې هسې په خپل ځان باندې مين يم
شماره 17: هسې رنګ هجر غوڅ کړی د صنم يم
شماره 18: زه په عشق کې د خوبانو، تېر تر سر يم
شماره 19: هسې خوښ د عاشقۍ په محنت زه يم
ن
ڼ
و
شماره 1: له خاطره مې عشق يووړ تدبير ورو ورو
شماره 2: مطلب بيا مومې غوښتونې د کام ورو ورو
شماره 3: د بڼو تير دې په زړه کې زما بند شو
شماره 4: د بهار د ګلو دور راغی تېر شو
شماره 5: د بلبل دماغ تازه په ګل د باغ شو
شماره 6: په درياب مې د غم ډوب د زړه زورق شو
شماره 7: مګر فصل د بهار دی چې عالم سبز و خرم شو
شماره 8: چې نظر مې په جانان شو، فراموش مې نور جهان شو
شماره 9: نه شته به ستا تر لبانو
شماره 10: ډېر خوبان مې دي ليدلي ومې نه ليد تا په شان يو
ه
شماره 1: ستا د هجر له سېلابه
شماره 2: که رقيب مې نيږدې نه پريږدي محبوب ته
شماره 3: چې په کښت يې ستا د لطف باران نه شته
شماره 4: زه رسوا شوم ياره ستا له محبته
شماره 5: خلک وايي چې په مخ قمر يې ته
شماره 6: چې جدا ځم د دلبر له ښکلي مخه
شماره 7: که اغوستې ململي جامه د پياز ده
شماره 8: څو له غمه د زړه خونه ورانه نه ده
شماره 9: ستا د سترګو چې دا هسې عياري ده
شماره 10: دا دنيا د کل عالم اتفاقي ده
شماره 11: چې د زړه ملک مې للون کړ ښه د صدق په لاره
شماره 12: ساقي بيا بيا له وما راکړه لب ريزه
شماره 13: څو د زړه ملک خالي نه کړې له خناسه
شماره 14: د مخ لمر دې پټ د خط په غبار مه شه
شماره 15: په آزار د مظلومانو مايل مه شه
شماره 16: چې قبوله کړې په سر د غم ليشه
شماره 17: که مې زړه وسو د مينې په اور لا ښه
شماره 18: کردګار که دې وصال و راعطا که
شماره 19: که ښکاره راته يار مخ لکه آفتاب که
شماره 20: که له مخه راته يار لرې نقاب که
شماره 21: له بدانو چې صحبت که
شماره 22: که ډېر مال ور عنايت که
شماره 23: چې زري د ستا په سر له خياله کج که
شماره 24: چې آسيا غوندې فلک ګرزي په مزکه
شماره 25: لا به کله رب پوره زما مراد که
شماره 26: څوک چې غواړي د وفا خوی له فلکه
شماره 27: چې تل ښه له بيګانه ووهم له خويش که
شماره 28: واصفان چې ستا د ښکلې مخ اوصاف که
شماره 29: هغه څوک چې څېر د يار د مخ مصحف که
شماره 30: بې تا نه وينم دا نور جهان بې شکه
شماره 31: دلربا چې په شانه سنبل پرېشان که
شماره 32: چې خبر د عاشق نه اخلي يار څه که
شماره 33: که د تا د حسن وصف ملک نه که
شماره 34: ګل چې لاف د همسرۍ که ستا له رنګه
شماره 35: ته چې سم په لارې نه درومې له خياله
شماره 36: چې د عشق په لار روان شوم له اوله
شماره 37: چې له ځانه خبر نه دی څه خبر دی له جهانه
ی
ئ
ۍ
ر
پ
څ
شماره 1: لکه زړه زما په جور کړ جانان غوڅ
ز
شماره 1: چې خبر شوم ياره ستا د عشق په راز