کامګار خټک
د
مخ لمر دې پټ د خط په غبار مه شه
په اسلام باندې بری د کفار مه شه
ستا
د خط خال مې په زړه که ځنې چارې
په کفارو کې مؤمن ګرفتار مه شه
زړه
مې ستا د زلفو مينې ناقرار که
آموخته د چا په خونه کې مار مه شه
انتظار
ستا د وصال په مرګ راضي کړم
په نصيب د چا مدام انتظار مه شه
د
رقيب په خوله له ما سره جفا کړې
چغل خور سړی بادشاه ته رويدار مه شه
که
مې سر د عشق په تور کې لاړ شي ښايې
دا بې سر و سر په تن باندې بار مه شه
څوک
چې تا غوندې صنم ته سجده نه کا
ستا د تورو زلفو تا یې زنار مه شه
چې
اوده شي هغه څوک د يار په غېږ کې
د قيامت تر ورځې پورې بيدار مه شه
که
ظاهر خلاصی د عشق له غمه غواړي
پټ د زړه دننه وايي کامګار مه شه