کامګار خټک
څوک
چې کېناسته د مينې په اورنګ
نه يې سيال دار اشکوه دی نه اورنګ
د
خپل يار د کوی په خاورو ايرو خوښ دي
له فرشونو د شاهانو کاندي ننګ
بې
ديدنه د خوبانو له جماله
تسلي يې د زړه نه شي په بل رنګ
ستا
د در د خاورو هسې رنګ تاثير دی
چې خندا که په شاهانو ستا ملنګ
د
هغه سړي په برخه لوی جهاد دی
چې به هره ورځ له نفسه کاندي جنګ
هر
سړی چې په اسرار د کار خبر شي
لکه شهد نوشه وي د غمه شرنګ
ستا
د وصل له نسيمه اميدوار يم
که هجران لکه غونچه کړم په زړه تنګ
په
فراق د سمن رويو سنبل مويو
هر زمان هردم وهم په سينه سنګ
هم
هغه به برخوردار شي له وصاله
چې په عشق کې يکجهت وي يکرنګ
چې
د يار د عشق په تير زخمي کامګار شه
ځکه هر زمان فرياد کا لکه چنګ