کامګار خټک
زه
روان د يار د مينې په سبيل
بې له عشقه بل يو نه لري دليل
څو
يې درست باطن په خم د عشق رنګ نه شي
په دا څه شو که جامې رنګ کا په نيل
څو
د زړه صفايي نه وي په دا څه شي
که ظاهر لولي قرآن په ښه ترتيل
ابدي
ژوندون يې بيا موند بې زواله
چې د يار د عشق په توره شه قتيل
هم
هغه بيا موند نجات له هره غمه
چې غرقاب شو په سېلاب د عشق دليل
کله
طاعت د جهان واړه هر شپه که
په جنت کې دخول نه شته د بخيل
هر
سالک چې څه خودي لري په زړه کې
لا يې زړه دی قرارګاه د عزازيل
که
لښکر د نفس لښکر د ابرهه شي
برې تعين د رياضت که ابابيل
سرفراز
په دواړه کوَنه هم هغه شه
چې په سر يې شه د يار د عشق اکليل
د
کامګار د خپل آشنا ديدن نصيب شه
د هغه په حق چې پيک وه جبرئيل