

کامګار خټک
چو
من صد جان ګدايان درت باد
سپهر مهر قربان سرت باد
کمر
بستی بتا راج زمانه
خدا وند دو عالم باورت باد
سمن
با روی تو چون همسری کرد
بجای پانهادن بسترت باد
رقيب
از در که تو دور بادا
بخلوت خانه باما مشورت باد
هلال
چرخ با اين فرو شوکت
بزير پای نعل اشقرت باد
قمر
ګرلاف خوبی با تو کرد است
کمينه بندګانی چا کرت باد
تو
چون خورشيد ومه شو عالم آرای
همه ملک جهان فرمان برت باد
کنی
هر دم بما چندين جفا ها
بدل باد از نهار محشرت باد
چو
دل از کامګار زار بردی
بجای عود ابدر مجمرت باد