کامګار خټک
که
دا تور کسي سياهي باڼه قلم کړم
مګر ها له ستا د مخ وصف رقم کړم
ستا
د مخ وصف به نه شي تر پايانه
که قلم غوندې له سره ساز قلم کړم
که
څوک ستا د مخ او زلفو مثال غواړي
ورځ او شپه بويه چې واړه سره ضم کړم
په
جبين باندې چې نقش د چين وشي
مشک د چين چې ستا له زلفو سره سم کړم
د
غم غم د هغه کاندي چې خوشحال وي
زه مدام غمجين به ولې د غم، غم کړم
په
توبه زما ناصح کله باور کا
په مصحف که ستا د مخ ورته قسم کړم
لا
د هجر له ګوشماله نه خلاصيږم
که د چنګ غوندې وچ تن خالي شکم کړم
په
ژړا ژړا مې اوښکې نه وچيږي
په دا دوه ولې لوی بحر څرنګ کم کړم
د
وصال نمر ته مې دوه سترګې څلور شوې
زه کامګار چې به د هجر په تورتم کړم