کامګار خټک
نه
شته به ستا تر لبانو
لعل په ګنج کې د شاهانو
خود
په خودې شونډې سرې دي
حاجت نه لري د پانو
ستا
د مخ تر لطافته
حسن هيڅ دی د خوبانو
عاشق
ونمانځه دلبره
مخ که تور د رقيانو
رحم
کړه په ما ثواب دی
زړه ساتل د غريبانو
بل
مراد په دنيا نه شته
بې له تا د عاشقانو
په
څښتن دې ستا سوګند وي
په بزرګۍ بيا د نبيانو
د
شيخانو په شيخۍ
په پرهيز د زاهدانو
د
عاشق په عاجزۍ
په ډير ناز د مهرويانو
د
ګلونو په خودۍ
په فغان د بلبلانو
په
ژړا په سوز د شمعې
په اختيار د پتنګانو
ظلم
و جور په ما مه کړه
په ويل د بدخواهانو
د
کامګار وطن که سرای دی
نصيب بند کړ په دوبيانو