يا مې مينه په يار نه وای
 يا مې يار ستمګار نه وای

هوښيار لا په غم اخته وي
 درېغه مست وای هوښيار نه وای

حال به ولې زما زار و
 که مې يار دل ازار نه وای

د مخ ګنج مې به يې يووړ
 که مې زلفې ښامار نه وای

اته خوا نه د جنت شته
 که هفت خوان مې په لار نه وای

هر نادان به عاشقي کړه
 که منزل دشوار نه وای

د وصال سيمه عزيز وي
 که يې تله په تلوار نه وای

چا به څه کړه او خلده
 که پکې دې ديدار نه وای

زما سترګې ځای د تا دی
 که باڼه باندې خار نه وای

ستا د زلفو موی به سم و
 که په اور دې رخسار نه وای

د لاله قدر به څه و
 که په مينه داغدار نه وای

نور له هر څه ويزار خوښ يم
 خو له ياره ويزار نه وای

هومره جور به يې چا ووړ
 که مين پرې کامګار نه وای