صدیق
ته چې ما ته نصيحت وايې واعظه
واړه ځان ته خديعت وايې واعظه
چې له ياره مې ته اړوې بل لور ته
دا وما و ته غلط وايې واعظه
په عوض به يې د يار د کوڅې ور کړم
که ښادۍ د جنت وايې واعظه
زه ملنګ د مسلې په دوهي ناست يم
څه خبره د دولت وايې واعظه
کله کله چې صفت زما د يار کړې
وايم شکر د نعمت وايې واعظه
چې د عشق په توره ومري باندې خوښ يم
په هغو چې ته رحمت وايې واعظه
نن زما د راز خبرې زه پوهيږم
ته په کلي، په مهلت وايې واعظه
ما به منع د ښه مخ له مينې نه کړې
ورځ و شپه که نصيحت وايې واعظه
ته چې می، ونی، ساقي ستايې صديق ته
دا ويل په برکت وايې واعظه