

صدیق
توبه له مانه څه عزيز دولت لاړ
چې دا هسې شرين عمر په غفلت لاړ
ډېر ګران لکه يوسف و خبر نه شوم
چې په څه د لږ ثمنو په قيمت لاړ
د ازل قلم په دا زما جريان شو
چې له زړه مې د ښه دين اندوه فکرت لاړ
په خپل ځان باندې ديده دانسته پوه شوم
چې له زړه مې درست د دين زور و همت لاړ
قباحت به نور تر دا پهور ته څه وی
له خاطره چې درست فکر د وصلت لاړ
خدای دې بده نصيبه را پېښه نه کا
عمر بد زما د نفس په بد شومت لاړ
په يقين زما رښتيا هغه استاد شو
هر شاګرد چې د استاد په تربيت لاړ
هیء توبه څه بې حاصله عمر تير شو
لږ و ډېر چې د فرقان په تلاوت لاړ
هم هغه ته په شماره د ژوندانه کړه
د صديق نفس چې ستا په محبت لاړ