صدیق
نشته هسې زړه چې په مخ نه دی مينه دار ستا
ښکلی تر يوسف يې درست جهان دی خريدار ستا
مخ د هغې خولې دی چې له تابه ګفتګوی کا
مخ د هغو سترګو چې په ځير ګورې ديدار ستا
ځار دې تر راتلو شم په خندا، خندا را درومه
ډېر صفت را باندې د راتلو دې په بار بار ستا
هيڅ پرې نه پوهيږم چې وڅه ته يې تشبيه کړم
زلفې دي که مار دي که سنبل دي د کوهسار ستا
درد دی که صحت دی چې صديق پرې مبتلا شو
پرخه په ګلزار ده که خولې دي په ګلزار ستا