ملا لتاړ
له
رقيبه کړی خبرې د مکيز
او وماته وایې لرې شه برخيز
دا
ته نه یې زه پوهیږم چې رقيب دی
چې خبری د کل شوي فتنه انګيز
زه
و تا وته ګفتار د عاجزی کړم
ته وماته غاښ چيچې کړی د جنګريز[1]
ته
چې ګرځی خوش غلاف توره په لاس کې
عاقبت به چری شي زما خونريز
له
دوه سترګو مدام اوښی تويومه
تا چې مات که د ژړا زما پرهيز
ته
چې دارنګ جفا کړی له عاجزانو
دهشت نه لری په زړه د رستا خيز
له
هغه وصله هجران ښه وي (لتاړه!)
چې يار بد کا له نیکې سره اميز