

عبدالقادر خان خټک
په
وار وار یې په هر چا وکړې بازیې
د جهان په ورکړه هيڅوک مه نازیې
په
آخر به یې له تاسو غليمان وړي
په خپل لاس یې په خپلوانو وبازیې
د
اخلاص اميد هيچا ته پاتو نه شو
آشنایي ده اوس همه مهمازیې
بې
هوده ګيله مندي کا له آسمانه
جهان ډوب کړ د غمازو غمازیې
سرفراز یې سرنګون درومي په ښکته
را ښکاره شوې د دنيا سرفرازیې
په
معنی کې مرګ یې نشته تل ژوندون دی
د هغو چې پاتو شي نيک آوازیې
ګوره
څرنګ ناز بردار د خاص و عام شول
چې یې تل کول کبرونه طنازیې
له اوله بلبل باز وي اوس باز باز شوې
عمر لاړ عبد القادره په بازیې