عبدالقادر خان خټک
پښې
بربنډې سر بربنډ ګرېوان پاره وي
په طلب یې په ملکونو آواره وي
په
ستنه شوې د دنيا له کاروباره
ناګڼلی، نا شميرلی، هيڅ کاره وي
له
دې عقله هيڅ فایده حاصله نه شوه
لا يعقل د ليونيو په شماره وي
د
اشنا د غم په سيند کې مې شهنا کړي
د جهان د هوسونو کناره وي
د
عالم په نيک و بد غرض نه وي
بې جوابه بې حجته بې چاره وي
په هر ځای چې کښلي دي عبد القادره!
په حيرت یې د جمال په ننداره وي