عبدالقادر خان خټک
چې
په زړه باندې یې وا د عرفان باب شي
دا جهان به یې تر فهمه يو سراب شي
د
وحدت درياب به ويني ښکته پورته
خپل وجود به ور ښکاره لکه حباب شي
د
خودي یې باد چې وباسي له سره
د حباب نامه یې لاړه شي درياب شي
څو
وجود د ذرې شته هومره ذره ده
خو چې محوه خپل وجود کاندي آفتاب شي
د
هستۍ یې نوم هاله ورباندې ښایي
آمیخته چې له محيط سره سيلاب شي
د
عنصر د چار ديواله چې راووځي
آرويده ليده یې واړه بې حجاب شي
و
هر لوري ته چې مخ کا نمونځ یې کيږي
چې قبله یې د يار مخ، وروځې محراب شي
په
ځمبل د سترګو ځي تر شرقه غربه
تر نظر د عارفانو تله شتاب شي
خپل هله د يار شي عبدالقادره!
که په تا باندې یې يو مهر عتاب شي