...

عبدالقادر خان خټک

محبت دې چې د چا په زړه محکم شه
 هم هغه په حقیقت کې ستا صنم شه

په دا لاره تله په سترګو په تندي شي
 ځکه پاتو د ناقص ځنې قدم شه

چې هر دم یې پرې کوی د عمر ونه
 په مثال لکه آره د سړی دَم شه

کشکی ما مِهر د يار ليدلی نه وی
 په هجران کې یې هر مهر راته غم شه

چې ژوندی پرې ګرځيدم د آشنا درد و
 اوس پوهيږم و به مرم چې درد مې کم شه

کج و راست پخپل ځای واړه زيبایي کا
 د دلبر وروځې کږې قامت یې سم شه

چا یې شمار نه کړې حلقې د تورو زلفو
 په فکرت یې ډېر وګړي پسی خَم شه

چې په هجر کې یې و نه مري لا پایي

 په تحقيق عبدالقادر تر ياره ګرم شه