عبدالقادر خان خټک
چې
یې رنګ په رنګ د کښليو د رخسار شه
په ګلونو کې ګلاب ځکه آبدار شه
چې
تشبيه یې ستا له قده سره وشوه
سربلند په نورو ونو کې چنار شه
که
طالع د عاشقانو تور نه وی
تور وربل یې په مخ ولې تار په تار شه
په
عاشق به یې همېش جور وستم کړ
ښه چې تير د ښایسته د ښایست وار شه
چې
له عمره یې پر نور وګړی وخوري
هم هغه له خپله عمره برخوردار شه
هيڅ
منت د بل ريبار په ما بار نه دی
عشق زما او د معشوق ترمينځ ريبار شه
اوس دې ځان وغم ته ساز عبد القادر کا
چې د درست جهان بدخوی و، د ده يار شه