چې له خپله آشنا نه لري ګيله
 له نور چا نه به په څه لري ګيله

نه عارف د چا په ښو شکرګزار دی
 نه په بدو د دښنه لري ګيله

انګوري ترخه شراب ور لره بويه
 ميخواران له ګبينه لري ګيله

چې بی تا یې غړوم د بل و مخ ته
 په دا خوی له ما ليمه لري ګيله

هيڅ ايسار یې پکې نه وکړ ترې پريوت
 له ناوکه مې یې زړه لري ګيله

چې جارو مې ستا د در و خاوره نه کړه
 ډېر له ما زما باڼه لري ګيله

بد و بد ته ښه ښکاريږي ښه و ښه ته
 ښه له بده، بد له ښه لري ګيله

ښه که سر یې ترې قربان عبد القادر کړ

 بيا ترې ولې يار له ده لرې ګيله