عبدالقادر خان خټک
درپسې
مې خيژي دَم
له ما مه درومه يو دَم
زه
مُرده، ته مې عیسی یې
ژوندی کيږم ستا په دَم
د
هجران غمونو خوښ کړم
تر وجوده په عدم
چې
دارو مې هرګز نه شي
بد زحمت دی د ترم
ښه
آدم تر فرښتو بِه دی
تر دد بد دی بد آدم
و بيدارو
په نصيب شو
ښه دولت د صبح دم
خاورې شه عبد القادره!
که پرې کيږدي يار قدم