عبدالقادر خان خټک
که
غمونه د دې خپل زړګي ښکاره کړم
لوی هلک به همه واړه په ناره کړم
دا
ځل هسې هجران نه دی په ما کړی
چې به نورې آشنايي دوباره کړم
د
حسرت د اور بڅری راښکاريږي
چې د شاه د تاج لعلونه ننداره کړم
چې
پاره پاره زما د زړه په شان دی
تسلي د زړه په ګل د هزاره کړم
که
وصال مومم د يار په بې ننګي کې
نام و ننګ به همه واړه آواره کړم
لکه
غم د بختورو له خاطره
قسمت هسې له ښاديو کناره کړم
که
صبا د يار له کويه نګهت راوړي
ګريبان به لکه ګل هسې پاره کړم
ساز ناساز د عالم اورم غوږ
کاڼه کړم
محبت عبد القادره! بيچاره کړم