زړه مې کاندي په دلبر پسې پرواز

 په کوتره پسی تله کاندي شهباز

زه غمجن د عاشقی په غم کې خوښ يم

 که مې خدای کا په دی کار کې سر فراز

بې رحمې به د درست عمر فراموش کړم

 که يودم شي خپل آشنا له ما همراز

بې د يار د کښلی نومه نور څه ناورم

 په هر دم چې مې له خولی خيژی آواز

د يار مينی په ماهسی اثر وکه

 چې ظاهر یې کړم سوخته په زړه ښيراز

که عظيم درياب د عشق دی په دنیا کې

 ما ګډ کړی په دا بحر دی جهاز

فراغته په دنيا شومه يارانو

 چې په زړه مې محبت وکړ آغاز

درد و غم مې له خاطره يوه خوا کا

 چې نازنين له ماخبری کا په ناز

ما د يار د مينی رو دی صحيح کړی

 باری ناست په دغه لار کې دی غماز

وابه نه وړم په هيڅ رنګ د عشق له کاره

 څو صورت په دغه چار نه کړم ګداز

حقيقت مې دی غرض په کې مشغول يم

 خدای دی نه کا زما شغل د مجاز

زه (لتاړ) که د خپل يار په ښادو ښاد يم

 د زړه کور به کړم په عرش د پاسه ساز