فکر د هجران يار په وصال راڅخه يووړ

 غم یې د درست عمر په جمال را څخه يووړ

لری یې حجاب که سپينکې مخ یې يوراښکاره که

 درد یې د خوږ زړه په شينکې خال را څخه يووړ

تار په تار یې زلفی چې په مخ کړلی يارانو

 زړه یې بنديوان د عشق په جال را څخه يووړ

پورته یې له نازه چې کړی سری سترګی ملالی

 تش یې په کتو د دنيا خيال را څخه يووړ

را چې یې وما د ميو جام ډک په خندا که

 عقل یې تمام په دا افعال را څخه يووړ

راز چې یې وماته که بيان د خپلی مينی

 شغل یې زما په خپل احوال را څخه يووړ

رایې سپينه خوله کړه چې خوږه وه تر شکرو

 لوټ یې زه (لتاړ) کړم ډير یې مال راڅخه يووړ