که مشغول شي په ثنا د محمد

 خود به پوه شي په وفا د محمد

پاکيزه به کړی خاطر له درد و غمه

 که روزګار کړی په رضا د محمد

شګفته به دی غوټی د غمګين زړه شي

 که په وصف شي ګويا د محمد

ستا سودا به غنی خدای نه کا زيانمنه

 که له دينه کړی سودا د محمد

سر تر پایه به دی خدای په ښادو ښاد کا

 که دی يون شي په وينا د محمد

لذتونه به د هغه جهان نوش کړی

 که دی امر که ادا د محمد

وکوهی وته به پري نه وځي عاقله

 که کړی شرع رهنما د محمد

که په کار دی خوشحالی د عاقبت ده

 تل کړه ذکر مشغولا د محمد

بېغمې به په دوه کونه کړی (لتاړه)

 که په مينه شي شيدا د محمد