...

عبدالحمید مومند

اول تا د بېلتانه په اور الوی کړم

بیا په خوله کې نفساني فلک راتوی کړم

واړه مړه تر ما پخوا فلک زده دي

زه يې هم د ستا د غم دپاره لوی کړم

په ډېر جور به بېزار نه شم له عشقه

لکه ګل څو خفه کېږم هومره بوی کړم

دم قدم د ستا د مخ په بله شمع

پروانه غوندې و سوو ته جستجوی کړم

جستجوی کړم ستا د مخ په دواړه ځایه

که کعبې که بتخانې ته تګ و پوی کړم

په لاره مې شي رېبل د زړګي ولې

تصور چې پکې خیال ستا د ابروی کړم

په میدان د داد قدم نه ږدي له کبره

که د زلفو و چوګان ته يې سرګوی کړم

صبح و شام په دعا لاس نیسم مرګ غواړم

له ژوندونه دې فراق هسې نا لوی کړم

زه حمید واړه پوچ ګوی یم سر تر سره

بې له دې چې د خوبانو ګفتګوی کړم